پاسخ به انتقادات بر نوشتار قبلی پیرامون تظاهرات عراق

پاسخ های من به انتقادهایی که توسط برخی فرهیختگان عزیز بر مطلب قبلی گاه نوشت‌های من در نقد روند موضعگیری مرجعیت نجف در قبال تظاهرات خیابانی نوشته بودم را برای استفاده بیشتر می آورم.

گفتگوی اول با مشارکت آقایان ع… و ر… :

آقای ع… :
منظور از این نوشته واقعا چیست ؟ نقد سیاست نظارتی و همراه با اعتدال امثال آیت … سیستانی ؟! و همزمان تأیید رفتارهایی از نوع رفتارهایی که ما می شناسیم و می بینیم؟!

Ansari Hosein:
با تشکر
نقد سیاست که در نوشته ام روشن است ولی در باره رفتارهای اعمال شده توسط دیگران، ساکت است. هر چند به شدت دلمشغول آسیب های احتمالی در چنین جریاناتی هستم.

آقای ع… :
در یک نقش نظارتی به دولت تذکراتی داده می شود و به مردم نیز و بیشتر از این لازم نیست

قرار نیست دلارهای نفتی را هیات حاکمه بخورد و فعال مایشاء باشد و سینه چاک معرکه و بستر سازی برای خشونت ، مرجعیت

Ansari Hosein:
قصه محدود به نظارت نیست، بلکه حکومت و بخش های مهمی فرمان می برند و عمل می کنند همچنان که عمل کرده اند. دولت رسماً اعلام کرد که به دلیل خواست مرجعیت استعفا کرده است.
در یک کلام به گمان بنده از اول به آسیب های تقویت یکجانبه غوغاسالاری خیابانی توجه کافی صورت نگرفته بود و دستور خالی کردن میدان داده شد و آشوب های سازمانی یکی پس از دیگری خیابانی می شود و بر وخامت اوضاع عراق می افزاید.

آقای ع… :
مهمترین موضوعات بیانیه اخیر مرجعیت نجف:

— مجاز نبودن حمله به تظاهرات کنندگان
— هراس از بازگشت به دیکتاتوری
— وقت کشی پارلمان و عدم جلوگیری از ریخته شدن خون عراقی ها
— نصیحت و راهنمایی کار مرجعیت
— ضرورت تدوین سریع قوانین برای امور جاری کشور..
— ضرورت انتخاب اگاهانه مردم بدون اعمال قیمومیت دیگران

Ansari Hosein:
اینها یعنی نوشدارو….

Ansari Hosein:
در این تصویر لحظه بیرون بردن بدن نیمه جان و سوخته و مجروح شده جوان هفده ساله هیثم علی اسماعیل توسط تظاهر کنندگان قاتل از منزل مسکونی اش دیده میشود.
ذکر «اللهم صل علی محمد و آل محمد» بر کاشی سر در خانه مقتول در عکس دیده می شود.

آقای ر… :
من هنوز روایت منقول از حضرت رسول پیش چشمم روشنایی میکند
حضرت فرمود من برای امتم از جنگ و بلوا نمی ترسم از حاکم دروغگو می ترسم.
نکته بسیار مهمی که بنظر من در عملکرد آقای سیستانی قابل دفاع می باشد بها دادن به جمع برای جلوگیری از استبداد است در بیانیه اخیر هم به نیروهای امنیتی نگفته اند اوضاع را آرام کنید مردم را تشویق به یاری رساندن به آن نیروها کرده اند.
بنظرم آینده خیلی روشن تر می شود قضاوت کرد

Ansari Hosein:
با تشکر به جهت عطف نظری که برای دقایقی به مسأله امروز عراق می کنید، لطفا
بجای استناد به روایات ضعیف السند و الدلاله، به نوشته ی من دوباره برگردید تا مشکل مرجعیت عراق را در سیر جریانات پیش آمده دریابید. در نوشته کانال، متن اصلی و لب پیام امروز آیت الله سیستانی بعینه آمده است.
آقای ر… :
حرف من این است سابقه دشمنی آمریکا با تشیع چند سال است؟
سابقه همین دشمنی از سوی انگلیس به چند قرن خواهد رسید؟
تفکر صهیونیستی بدون نام در دین یهود از کی با تشیع به دشمنی برخواست؟
آیا شیعه در حدود پانزده قرن گذشته خود رشد کرده یا خیر؟

Ansari Hosein:
مقصود شما را در نمی یابم🤔

آقای ع… :
به نظرم اگر تفسیر بما لا یرضی صاحبه نباشد منظور آقای ر… دفاع از همان متن خود است که گفتند عملکرد آقای سیستانی قابل دفاع است چون به مردم بها می دهد و نه به امری که آب ریختن به آسیاب حاکمان خودکامه و دیکتاتور می باشد یعنی اولویت در ایجاد نظم نیز، با جمهور و اراده آنان است نه با بستر سازی برای ظهور مستبدان و این با بقای تشیع سازگارتر است فی الواقع شورش اجتماعی یک تهدید است ولی این تهدید نباید با لی لی گذاشتن لای چهار زمامدار بی عرضه، منفعت طلب و خودکامه به تهدید بزرگتری بدل شود بلکه شورشها باید در سایه توجه به جمهور و خواسته عموم معترضان بدل به یک فرصت و نقطه عطف شود می ایشان می گوید: شیعه از شورشها و کشتارها قدرتمندتر بیرون امده است اما در سایه مستبدان تحلیل رفته و ذوب شده است

البته نمیدانم خواندن ذهن اقای ر… بود یا تفسیر ذهن خودم؟! تا پیدایش بشود این معمار گروه بیاید و گره باز کند.
آقای ر… :
سلام و صبح بخیر عذر می خواهم از اینکه مطلب را ناقص رها کردم😔

به زیبایی هرچه تمام تر منظور بنده رو مطرح کردید متشکرم.

Ansari Hosein:
با تشکر از توضیحی که در باره نوشته مبهم آقای ر… بیان کردید.
همین گونه ها حدس می زدم اما در عبارت ایشان تصریحی بر آن نبود بنابر این پاسخ دادن بیهوده می نمود.
اما با توضیح شما و تایید ایشان در پاسخ چند نکته را یادآوری می کنم.
اول: اعتراض من بر مطالعه پیام های آقای سیستانی در طول زمانی از جمعه ۵ صفر تا جمعه اخیر از ربیع الثانی (۱۶/ر۲/ ۱۴۴۱) مبتنی است. سیر نظرات ایشان همچنان که یادآور شده ام از تایید تقریبا مطلق تظاهرات و دعوت به کنار کشیدن تقریبا مطلق نیروهای امنیتی از صحنه شهر و خیابان آغاز شده و پس از ملاقات با پلاسچارت به اوج خود می رسد و سپس به دلیل تشدید حوادث کشتار و خشونت در غیاب نیروهای ضابط قانون در جمعه اخیر به وضوح تا حدی گردش به عقب در آن مشاهده می شود. نهایت این سیر را در متن اعتراضی آورده بودم و در جواب شخصی شما از نوشدارو به همین جهت نام بردم.
دوم: در بررسی و احساس خطری که از وضعیت آشوب های خیابانی در عراق دارم به آثار نابسامانی در کشور همسایه و تاثیر قطعی آن بر ایران خودم باور دارم ولی نگاهم مقصور و محدود به تشیع یا سرنوشت شیعه نیست. اگر چه مذهب و نهادهای آن نیز در این جریان قطعا آسیب خواهند خورد.
سوم: تحلیل من در باره بیانیه های مرجعیت عراق، منفعل از سیاست های دولت ایران نیست بنا بر این از مقایسه شرایط عراق با ایران مصون مانده و تصمیم های درست و مفقوده در بیانیه های فوق را به معنای در امان ماندن از «لی لی گذاستن لای پای زمامداران بی عرضه» تفسیر نمی کنم بلکه شدت گرفتن عنف، خشونت و قتل های برنامه ریزی شده را دلیل عینی بر نادرستی روش بکار گرفته شده در پروسه زمانی دو ماهه اخیر می بینم و این وضعیت اسف‌بار نیازی به توضیح علاوه ندارد همچنانکه در همه خبرها آشکار است.
چهارم: با آنکه در تحلیلم نظر مذهبی نداشتم اما باید بگویم این قاعده که «شیعه از شورشها و کشتارها قدرتمندتر بیرون آمده است» یقینا قاعده ای عام نیست و خلاف حقایق تاریخی نیز هست. برای نمونه در قرن چهارم هجری در همین بغداد، عمیدالملک کندری وزیر مقتدر طغرل سلجوقی، با حربه آشوب های خیابانی و هرج و مرج و کشتن مردم شیعه کوچه و بازار و حمله به خانه های شیعیان و آتش زدن آنها، جو ارعاب و وحشتی آفریدند که شیخ طوسی را نیز از بغداد فراری دادند و اقتدار شیعه را در آنجا برای همیشه خاموش کردند و کم له من نظیر فی التاریخ الاسلامی.

نقد دوم و پاسخ من..:

خانم ف… :
سلام و عرض ارادت
ناراحتی جنابعالی از هرج و مرج و آتش به اختیار در عراق قابل تحسین و بیانگر حس نوعدوستی است.
اما به همان اندازه نیز سکوت حضرتعالی در برابر قتل و خرابکاری در کشور خودمان
غیر موجه می نماید.

Ansari Hosein:
سلام و عرض تشکر فراوان
بزرگوار
مردم ما چنان سرگرم بازی های سیاسی داخلی هستند که از کشورهای همسایه خود با سرنوشت های مشترکی که دارند به شدت غافل اند و نوشته های من در باره کشورهای همسایه به ویژه بخش بزرگتر آن که اعراب هستند از یکسو و اظهار نظر در باره جریان تشیع از سوی دیگر جزء دل‌مشغولی های پر اهمیت من است.
اما در مورد ایران که جناب عالی منتقد بر آن هستید ضمن آنکه در سکوت کامل هیچ وقت نبوده ام بحمد الله اما معتقدم که در مسائل سیاست داخلی ایران باید حرکت اجتماعی ما به این سمت باشد که تریبون به احزاب و گروهها سپرده شود و آنان اظهار نظر کنند و از ابراز نظرهای فردی تا حد ضروری پرهیز شود. بنا بر این اظهار نظرهای شخصی و جزیی را به لحاظ روشی ناموجه می بینم. همچنانکه در باره حوادث آبان ماه امسال، دیدگاه کلی احزاب اصلاح طلب معلوم و روشن است.