دو قرن کشاکش بر سر مسئلۀ حجاب به مثابه امری سیاسی

نگارش در تاریخ ۲۷ فروردین ۱۴۰۲ | ارسال شده در بخش گاه نوشت ها | هیچ نظری

مقالۀ کوتاهی در یکی از سایتها با عنوان «حجاب از زمانی سیاسی شد که روشنفکران عصر قاجار علیه‌ آن مقاله نوشتند و شعر گفتند» منتشر شده بود که خواندن آن را توصیه می کنم (لینک مقاله مذکور در پایین همین نوشته گذاشته شده) زیرا همین جهت گیری می تواند نقطۀ آغاز شکل گیری گفتگوهای علمی معاصر در بارۀ حجاب  را سامان دهی کند. این نوشتۀ کوتاه برای خوانندگان کم مطالعه، روزنۀ خوبی به عمق تاریخ سیاسی مسئله حجاب و مبارزه با آن گشوده است. البته این مقوله هنوز جای کار فراوان دارد و امید می رود از کشاکش گیس افشانی و گیس کشی های نازیبای خیابانی و خبری، نگاه‌های دقیق تری به امر حجاب در جهان معاصر شکل بگیرد.

در بحثهای خصوصی شب‌های اول ماه مبارک در این خصوص مطالبی با دوستان همراه، عرض کرده ام و انتقاد جدی خودم را به اظهار نظرهای موافقان و مخالفان به مسئله آن هم فقط از موضع نگاه فقهی به آن ، یا امر به معروف و نهی از منکر، یادآور شده ام. نادیده گرفتن وجه سیاسی حجاب در گفتگوهای ایرانی شرقی، طی دو قرن اخیر نشانۀ بی اطلاعی از وجه سیاسی حجاب در دنیای معاصر دارد. اگر توفیق و فرصت فراهم بود پیش از اینها در این باره مقاله ای ارائه می کردم ولی به قاعده «المیسور لا یترک بالمعسور»، اشاره ای رفت زیرا به هر حال مطالعۀ سیاسی مسئلۀ حجاب را یک ضرورت باید تلقی کرد.

نگرش درست به حجاب در فضای معاصر این است که حجاب خواهی و حجاب ستیزی حقیقتا امری سیاسی هستند یا حداقل این است که به امر سیاسی تنزل داده شده اند و البته این مقوله به مدد معنای پلشت و ناروا یا بی ارزش بودن سیاست و امر سیاسی نباید تفسیر و تلقی شود. آنچنانکه شیوۀ برخی از معاصران ماست که در ضدیت با سیاست و ایزوله کردن مسائل از سیاست راه افراط را پیش گرفته اند.
بلکه بدین معناست که امر سیاسی را باید در چارچوب علم سیاسی، تحلیل و بررسی کرد. بنابر این چشمپوشی از سویۀ سیاسی حجاب و ضد حجاب ، به شناخت درست و موضعگیری مناسب در بارۀ حجاب شرعی آسیب می زند و پردازندگان به مسئله را در حیرت و سرگردانی فرو می برد.

برای خواندن مقاله مورد نظر روی عنوان آن کلیک کنید:

حجاب از زمانی سیاسی شد که روشنفکران عصر قاجار علیه‌ آن مقاله نوشتند و شعر گفتند

یک نظر بگذارید