قبول ِ روزۀ ما…

قبول روزۀ ما…

وقتی که اوج ذکر و دعا، روضه می شود
شرط قبول روزۀ ما، روضه می شود

تنگ غروب می رسد و دل شکستگی
با اشک روضه خوان شما، روضه می شود

درد تو و من و درد تمام روزگار
دامان دل گرفته فرا، روضه می شود

اینجا سحر برای دلم محفلی بپاست
با یاد کربلای شما، روضه می شود

وقت وفاق من و آسمان رسیده است
عشق من و رضای خدا، روضه می شود

یزد، ۲۸ اسفند ۱۴۰۳
هفدهم ماه مبارک رمضان ۱۴۴۶

    3 دیدگاه

  • پاسخ

    منبرهای فروردین ۱۴۰۴

    اردیبهشت 2, 1404

    […] ___________ قبول ِ روزۀ ما… نگارش در تاریخ ۲ فروردین ۱۴۰۴ | ارسال شده در […]

  • پاسخ

    M.n

    اردیبهشت 5, 1404

    بسیار عالی. بیت اول این غزل ، نقش شاه بیت را به خوبی ایفا کرده است .

    • پاسخ

      حسین انصاری

      اردیبهشت 8, 1404

      بله به نظرم بیت اول حرف بیشتری دارد. متشکرم

ارسال دیدگاه