25 شهریور 1404
این غزل کوتاه، سوگ سروده ای است که هنگامۀ غم آلود درگذشت استاد، علامه محمدرضا حکیمی، طاب ثَراه، سروده شد و ابیاتی از آن را…
حالا که خیمه شب سپاهپوش می شود سلام مرا به ستاره ها برسانید فرشته‌های عزادار کربلا دلم دوباره ستاره می خواهد و چشمه های…
▪️مثنوی غزلی در رثای حجت الاسلام سید محمد مهدیون (ره) اثر استاد انصاری ای شکوه دین به منبر سال ها گفته از آل پیمبر قال…
قبول روزۀ ما… وقتی که اوج ذکر و دعا، روضه می شود شرط قبول روزۀ ما، روضه می شود تنگ غروب می رسد و دل…
واژه‌های خیس برف می بارد و شعر می طلبد. این عشقٍ باریده در دشت، و آواز کبک ها در آغوش مه و برف، امروز مرا…
چینی احساس مثل پروانۀ پر گشوده تا پشت پنجرۀ آفتاب، بر شانۀ بلند شاخه‌ها، از نشستن نترس. مثل تاب یک حباب روی دست باد، از…
غزلی است خُرد، در رثای مقام بی مانند حضرت جعفر صادق(علیه السلام) که آن را تقدیم می کنم به استاد گرانقدر، علامه حکیمی، سراینده مدیحۀ…
عدل پویان روزگاری را هراسان مانده اند بعد تو، تنها، عدالت ناشناسان مانده اند تا حکیمی رفت و فریاد حیات «الحیات» زندگی را زندگان با…
نگارش باران دیشب، سحر، دیدم که باران، روی برگ‌های پاخورده، آهسته می‌نوشت: با بلور بنفشه های باغ صبحگاهان، تغییر می کند، هوا، سخت، مست می‌شود.…
