منبرهای فروردین ماه ۱۳۹۷

سال نو بر همه همزبانان و هم میهنانانم گرامی باد.

….

________________

شاهدنامه

تاریخ عاشورا بر وزن شاهنامه
🌐www.h-ansari.net
اثر بی نظیر
الهامی کرمانشاهی (میرزا احمد)

زاده ۱۲۶۴ ه.ق در تویسرکان

خوانش بخش خطابه زینب(س) در مجلس شام

اجرا: حجت الاسلام حسین انصاری

shahed1

در ۱۱۵ سال درگذشت وی

____________________

شاهدنامه،اثر الهامی کرمانشاهی[زاده ۱۲۶۴ ه.ق تویسرکان] به کوشش علی انسانی، انتشارات منیر، چاپ اول(چهار جلدی) ۱۳۸۹،

بخش خطبه زینب(س)، ج ۳، ص۲۰۷،
بخش خطبه بانو زینب(س) در مجلس شام

شاهدنامه،اثر_الهامی_کرمانشاهی/تویسرکانی

____________________

🔷 سخنرانی
◀️ یزد، میدان بعثت، ابتدای خ سید گلسرخ، مسجد شاه طهماسب

مناسبت چهلم درگذشت بانو زهرا محتاج الله (همسر شادروان محمد حسین اسلامی، مادر گرامی جناب حاج احمد اسلامی)

ساعت ۲۰:۴۵ تا ۲۱:۳۰

از سه شنبه ۱۴ تا پنج شنبه ۱۶ فروردین ۹۷

موضوع: موانع مرگ آگاهی و مرگ اندیشی در اندیشه دینی، موانع و شیوه های عملکرد آن

▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️
موضوع جلسات گذشته ی آن مرحومه:
۱٫ مرگ اندیشی و مرگ آگاهی در اندیشه دینی (مسجد شاه طهماسب)
۲٫ سه راه روشن برای ارتباط بهتر با امام مهدی (عج)، با تاکید بر زیارت آل یاسین بزرگ. (مسجد مهدیه نصرت آباد)
🔷

___________________

منبرها، کلاس و نشست ها- حسین انصاری:
◀️ سخنرانی

از ۱۴ فروردین تا ۲۵ فروردین ماه ۹۷
به مدت دوازده روز

ساعت ۱۷:۴۵ تا ۱۸:۳۰

مناسبت:
مجلس معارف و ذکر سالانه

موضوع:
الگوهای مکتبی / مشایخ ایرانی شیعه

دنباله ی بحث و بررسی ویژگی ها و تاثیرگذاری مشایخ ایرانی شیعه که از شیخ کلینی ، شیخ نوبختی (نائب سوم امام عصر عج) شیخ صدوق، و ابن قولویه، در سال ۹۵ نام برده ایم.
در سال ۹۶ به یادکرد از شیخ طوسی و شیخ شهید فتال نیشابوری و شیخ ابوالفتوح رازی رسیدیم.
در سال جاری از امین الاسلام طبرسی/تفرشی صاحب تفسیر گرانسنگ مجمع البیان آغاز خواهیم کرد و بخشی از نقش ها و گام های اصلی را که مشایخ ایرانی شیعه در پی ریزی بنیان اندیشه های دینی و اجتماعی شیعه داشته اند بازگویی خواهیم کرد. ان شاء الله
💠 یزد، خ انقلاب، روبروی کمیته امداد، بن بست سعیدی، منزل خاندان صوت داودی

🔷🔷

__________________

◽️دقایقی با گفتار
مشایخ ایرانی شیعه
-امین الاسلام طبرسی/تفرشی، صاحب تفسیر گرانقدر “مجمع البیان”
یکشنبه ۱۹ فروردین ۹۷

◽️چکیده
بهره های سه گانه:
۱٫ ارتزاق و منبع درآمد شیخ طبرسی جدای از دولت هاست.
۲٫ پیگیری و تکمیل رویکرد تفسیر توام نقلی و عقلی، و متکی بر دانش های زمانه.
۳٫ بکارگیری عقل متکی به منطق تفکر اهل بیت(ع). (عقل خودبنیاد دینی)
۴٫ استفاده جدی در بکارگیری شیوه تلخیص/چکیده سازی در جهت گسترش دانش دینی و شتاب بخشیدن به آن.

__________________

◽️دقایقی با گفتار
مشایخ ایرانی شیعه
-ابن شهرآشوب مازندرانی(۵۸۸-۴۸۸ق)/ صاحب کتاب ارزشمند “مناقب آل ابی طالب” و آثار پر ارج دیگر
چهارشنبه ۲۲ فروردین ۹۷

◽️چکیده
بهره های چند گانه:
۱٫ تبعید از ساری/مازندران، زادگاه خود.
۲٫ غم غربت و دوری از وطن در هفتاد سال باقیمانده عمر صد ساله و وفات در شهر حلب در شام.
۳٫ موقعیت شناسی فرهنگی شیعه و اهمیت فوق العاده به احیاء امر اهل بیت(ع)
۴٫ بهره برداری از ادبیات منظوم اسلامی و شیعی و متون آمیخته شعر و نثر. بخشی از این میراث گرانبها امروز فقط به کتاب مناقب آل ابی طالب او وابسته است و هیچ گزارشی دیگر در متون برجای مانده اسلامی ندارد. مانند شعرهای عبدی.

_________________

🔹گفتگوها/مرگ اندیشی در نگاه شاملو
(۱۶ فروردین ۱۳۹۷)

@menbar_ansari

یکی از گفتگوهای کوتاه دلنشین که در سال ۹۵ در گروه مباحثه به مدیریت بانو محدثه کوهساریان و با همراهی سه تن از اعضای فعال داشتیم گفتگویی در مقوله “مرگ اندیشی” در افکار شاعر نام آشنا احمد شاملو بود که به دلیل خواهانی فراوان آثار شاملو در نسل های فرهنگی جامعه، و اینکه گفتگوی ما بر پایه […]

🔹 دنباله را در سایت پی بگیرید.

http://www.h-ansari.net/1397/01/16/گفتگوهامرگ-اندیشی-در-نگاه-شاملو/

 

‍ _______________
‍ ‍ ‍ 🔲 سخنرانی

▪️ یزد، بلوار امازاده جعفرع ، روبروی امامزاده ، حسینیه تخت استاد

مناسبت یادکرد شهدای محله تخت استاد به دعوت پدر شهید جناب حاج آقای مسعودی

از چهارشنبه ۲۲ تا جمعه ۲۴ فروردین ۹۷

ساعت ۲۱ تا ۲۱:۴۵

🔘 موضوع
گونه شناسی پیوند های ما با پیشوای زندانی شهید؛ موسی بن جعفر علیهما السلام

چکیده بحث:

از سه پیوند سخن گفته شده است.

۱٫پیوند با نمادهای بیرونی و درونی. نماد سازی های هنری و تصویر سازی های بیرونی ضعیف تر از امثال امام علی(ع) و امام رضا(ع) بوده است. در نمادهای درونی نیز جامعه سنتی بسیار بهتر و موفق تر از جامعه دینی مدرن و روشنفکر عمل کرده است.

۲٫ پیوند عقلانی. ارتباطی دشوار که به دشواری نیز می توان برای تحقق آن در جامعه شیعی شواهی ارائه کرد. پیوند با تعقل کاظمی در زمینه هایی چون توحید و نبوت، فقه و سیاست. تجلی منابع این پیوند را در احادیث هشامیه آن امام همام باید جست.

۳٫ پیوند توسلی. در این بخش جامعه سنتی نسبتا خوب پیش رفته و به نوعی از استحکام باور در این پیوند دست یافته است و به حقیقت باب الحوائج بودن آن امام زندانی باور عمیق دارد و از آن بهره مند می گردد. در حالی که جامعه مدرن و بیشتر نسل های تازه از آن پیوند مبارک، محروم مانده اند.

______________

🍀 متی نغادیک و نراوحک؟ فنقر عینا؟

‌کی با تو صبح و شام خواهیم داشت؟ تا چشمی روشن کنیم؟

🌺 سخنرانی

💠 موضوع:پژوهشی در دعای ندبه
🔹جمعه ۲۳ فروردین ۹۷

🔸دعای ندبه: ساعت: ۷:۱۵ صبح
🔹 سخنرانی:ساعت ۸ تا ۸:۴۰

♦️یزد خیابان دهم فروردین کوچه دروازه قصابها، مجتمع کوی تل
.
🔹🔹چکیده بحث ..
۲۶ و ۲۷ ماه رجب، یادآور دو مناسبت است. اولی وفات جناب ابوطالب ع پدر گرامی امیرالمؤمنین علیه السلام و دومی مبعث پیامبر رحمت -درود خدا بر او و خاندانش-.
پیش از اینها در بحث های مقدماتی پژوهشی در دعای ندبه یاد شده بود که متن این زیادت شریف، یک دوره کامل از عقاید، تاریخ، سیره، استراتژی و هویت شیعی است. گستردگی و فراگیری مضامین اساسی در این زیارت، آن را به اساسنامه دیدگاهی شیعی در عصر غیبت، تبدیل کرده است و جایگاه و اهمیت ویژه ای به آن می بخشد. اکنون در پیوند همین دو مناسبت با دعای ندبه بندهایی از ثلث اول زیادت را می توان بازخوانی کرد و اشارات رمز و رازدار و تاکیدهای متن زیارت را بر این دو مساله بر رسید.
مساله اول؛
بعثت پیامبر (ص) در بحث دعای ندبه در دو سطح نبوت عامه و نبوت خاصه، به اصطلاح متکلمین اسلامی، یاد شده است. در بخش نبوت عامه، به بعثت همه انبیاء، اراده ازلی خداوند در این باره و نقش پر رنج آنان در راه رسالت می پردازد و از پیامبران بزرگ -اولوا العزم- با ویژگی های برجسته آنان نام می برد. همچنین فلسفه نبوت و بعثت پیامبران در میان خلق را بازگویی می کند و دلایل استوار بر لزوم نبوت را به ایجاز و اختصار بیان می کند
در باره نبوت پیامبر (ص) گفتاری ویژه دارد که در آن فضائل و برجستگی های ایشان را در جهان خلقت بر می شمارد و از محبوب بودن وی در درگاه الهی و برتری ایشان بر همه پیامبران، نام می برد و او را صاحب علم گذشته و آینده آفریدگان، و دادای فضیلت معراج آسمانی می داند.
متن دعا:
إِلَى أَنِ انْتَهَیْتَ بِالْأَمْرِ إِلَى حَبِیبِکَ وَ نَجِیبِکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ. فَکَانَ کَمَا انْتَجَبْتَهُ سَیِّدَ مَنْ خَلَقْتَهُ وَ صَفْوَهَ مَنِ اصْطَفَیْتَهُ وَ أَفْضَلَ مَنِ اجْتَبَیْتَهُ وَ أَکْرَمَ مَنِ اعْتَمَدْتَهُ قَدَّمْتَهُ عَلَى أَنْبِیَائِکَ وَ بَعَثْتَهُ إِلَى الثَّقَلَیْنِ مِنْ عِبَادِکَ وَ أَوْطَأْتَهُ مَشَارِقَکَ وَ مَغَارِبَکَ وَ سَخَّرْتَ لَهُ الْبُرَاقَ وَ عَرَجْتَ بِرُوحِهِ [بِهِ‏] إِلَى سَمَائِکَ وَ أَوْدَعْتَهُ عِلْمَ مَا کَانَ وَ مَا یَکُونُ إِلَى انْقِضَاءِ خَلْقِکَ
ترجمه:
تا اینکه مقام رسالت و هدایت را به حبیب و برگزیده ات محمد (درود خدا بر او خاندانش) را رساندى.
پس همانگونه بود که او را برگزیدى، سرور مخلوقاتت، و برگزیده برگزیدگانت، و برترین انتخاب شدگانت، و گرامی ترین معتمدانت، او را بر پیامبرانت مقدم نمودى، و بر جنّ و انس از بندگانت برانگیختی و مشرقها و مغربهایت را زیر پایش گذاردى، و براق را برایش مسخّر ساختى، و آن شخصیت بزرگ را به آسمانت بالا بردى، و دانش آنچه بوده، و خواهد بود تا سپرى شدن آفرینشت به او سپردى.
مساله دوم:
در باره جناب ابوطالب(ع) دو دیدگاه نقیض یکدیگر از سده نخست اسلامی وجود داشته است که یکی دیدگاه شیعه به پیروی از احادیث اهل بیت(ع) بوده است که بر اساس آن حصرت ابوطالب موحد بوده و هرگز مشرک نگشته و بت پرستی نکرده است، بلکه به دلیل هدایت الهی و حمایت از پیامبر و یاری اسلام در برابر مشرکان، ایمان خود را از قریشیان کتمان کرده است تا بتواند در یاری اسلام و نصرت پیامبر به خوبی ادای تکلیف کند و مشرکان مجبور به رعایت دیدگاه وی باشند.
دیدگاه دوم به مخالفان اهل بیت(ع) تعلق دارد و بخشی از جهان اسلام بر آن باور معتقد است که ابوطالب مشرک بوده و بی ایمان به پیامبر از دنیا رفته است. این دیدگاه از سده های اولیه اسلامی توسط متکلمان بزرگ شیعه امثال شبخ مفید و مشایخ قدیم شیعه در مراکز بزرگ مذهب در کوفه و بغداد و قم و ری و نیشابور رد و ابطال شده است.
متاسفانه در دوره هایی از تاریخ چنان رخ داده که انکار ایمان ابوطالب را راهی برای تشنیع بر امیرالمؤمنین(ع) کرده اند و مطامع و اغراض نادرست سیاسی خود را نیز با این مساله تاریخی و اعتقادی امیخته اند. وقتی دشنام و لعن بر علی(ع) پس از یک قرن به اوج رسوایی خود رسید و در محیط توده های مردم قابل ادامه نبود زشت گویی در باره پدر آن حضرت را اسباب تشفی دل خویش کردند. تبلیغات وسیع مخالفان و تکثیر این ایده غلط در کتاب های تاریخی و حدیثی توسط بعضی از فرقه های باطل سبب شد تا سطحی نگران شرک ابوطالب را امری مسلم بپندارند. شوربختانه برخی از عارفان و صوفیان ایرانی نیز که توفیق دریافت مبانی تشیع را نیافته بودند و در امور تاریخی و مسائل اختلافی در عقاید اسلامی، از اگاهی تحقیقی برخوردار نبودند به آن گرایش یافتند.

http://www.h-ansari.net/wp-content/uploads/2018/01/238225309_197063-978×1024.jpg

________________

‍ ‍ ‍ 🍁 یکی از رسالت های کارآمد در پژوهش های دینی، تقویت و تبیین معنویت دینی است. زیرا در عصر کنونی بخشی از تردیدافکنی ها، شبهه تراشی ها و و سردرگمی ها در فضای عالم معناست. با این وجود، آدمی از حجم انبوه پژوهش های همسویی که با پیشداوری، در پی عرفی کردن مطلق دین و زمینی کردن هر چه بیشتر حقایق آسمانی و دور کردن جانها از شهر خداست؛ شگفت زده می شود. آنچنان که گویا در نظرگاه برخی مغالطه گرایان و جدل نویسان، برای پژوهش دینی رسالتی جز کاهش درخشش معنویت و انکار روحانیت مورد نظر آن، متصور نیست. این گروهها -افراط گرایانه- دین و رسالت انبیاء را با اخلاق (آن هم اخلاقی مبهم و تعریف نشده) برابر می کنند. احکام دین را پیوسته به عرفیات تقلیل می دهند. ویژگی های هویت دینی را از فهرستگان شریعت، یکی پس از دیگری پاک می کنند و سرانجام بجای پژوهش در دین، و رمز گشایی از رموز آن، به پژوهشهایی بر/علیه دین -ولی به نام دین- می رسند و خواسته یا ناخواسته سبب تیرگی بیشتر در فضای فهم دینی می شوند و راه را بر حق جویان حقیقت طلب دشوار می کنند. برای در امان ماندن از چنین لغزشهایی لازم است پژوهندگان دین در سطحی بهتر، از متن دین و چارچوب های قطعی آن و منطق درونی دین، واقف و آگاه باشند و به آنها وفادار بمانند. نمونه هایی برای بحث، در کلاس ارائه خواهد شد.

🔷 دومین جلسه پژوهش های دینی یک (سال ۹۷)

دوشنبه ۲۷ فروردین ۹۷
ساعت ۱۹ تا ۲۰:۴۵

دستور جلسه؛
۱٫ گفتگوی ویژه پژوهشی.
۲٫ فرصتی برای نماز و نیایش.
۳٫ بررسی نتایج اصلاح مقالات از دستور جلسه پیشین.
۴٫ گزیده خوانی.

مجموعه فرهنگی امام صادق(ع) میبد، اتاق پژوهش

🍁 معنویت، گمشده ی عصر ماده گرایی است جفاست اگر آن را از دفتر دین خط بزنند و در اوراقی انباشته از هیاهوی دنیای مادی، گم کنند.
🔷آگاهی: جلسه عمومی نیست.

_____________________

🔹تفسیر موضوعی نهج البلاغه؛
اصول مباحث جلسه پیشین (۲۵)

🔹اندیشه های اقتصادی در نهج البلاغه

(مبحث کنونی: مدخلی بر اصول کلی اقتصاد اسلامی)
مرزهای پر خطر

اکنون که بحث ما به این بخش از سخنان الحیات و برداشت های اقتصادی آن از متن نهج البلاغه رسیده است با انتقادهایی مواجهیم که بیان سربسته ی دیدگاه برخی از منتقدان این است؛ «چرا کلیات اخلاقی در متن سخنان دلسوزانۀ یک مصلح اجتماعی را (=امام علی ع مقصود است) اینگونه به بند قوانین اقتصادی و نظام های مالی می بندید و آنها را از جایگاه اخلاقی خود بیرون می برید؟ آنچنان که گویا “کاپیتال” درس می دهید!؟ راهی که دیگران در ۵ یا ۶ دهۀ اخیر رفتند و نتایج زیانبار آن را به عیان می بینیم!»

در برابر اینگونه از انتقادات به جای آنکه ذهن به اندیشۀ پاسخ باشد بیشتر در این فکر فرو می رود که تا چه اندازه جای تبیین اندیشه های اسلامی به ویژه در حوزه اقتصاد خالی است! اگر این مقولات بهتر و عمیق تر شکافته و مستدل شده بود شاید جامعه روشنفکری دینی با این چالش ها مواجه نبود و در هر گام از این مسیر بلند و دشوار به دست اندازهای وقت گیر و ایست دهنده برنمی خورد، درجا نمی زد بلکه عقبگرد نمی داشت!

برای نمونه بنگرید تا در این هشدار، چگونه خوانندگان با اندیشه ای هزارساله مواجه اند که اراده ای جدی در مبارزه با تکاثر و افزون طلبی را در قواعد و دستورهای فقهی تکلیفی باز گفته و به نظامی حقوقی تبدیل کرده است؟! آیا فقیهان هزاره اول اسلامی درنمی یافتند که سخنان امام علی (ع) کلیاتی اخلاقی از زبان یک مصلح اجتماعی است و منبع قانون و مکتب اقتصادی نیست؟! یا اینکه اخلاق را به خوبی می شناخته اند اما به عکس طیف انتقاد کنندۀ امروز، آن متون را منبع استنباط و برون کشیدن مواد حقوقی و تکلیفی می دانسته اند؟! سه شخصیت نامبرده در این هشدار، کلینی –از محدثان- طوسی و حلی –از فقیهان-، در هزارۀ اول اسلامی را با توجه به آثار نگاشته آنان در اخلاق دینی شیعی، در نظر بگیرید و قضاوت کنید که آراء فقهی و دستوری آنان را باید ناشی از کدام منابع و متون دید؟! در حالی که سخاوتمندانه از این پرسش تاریخی در می گذرم که مبارزان و مجاهدان شیعه در عصر حیات امامان با چه چیزی در ستیز و مبارزه بوده اند؟ و برای اصلاح اخلاقی!! کدام نظام های غیر اخلاقی!! دست به شمشیر می برده اند؟! و چرا؟

هشدار

در اینجا اندکى توقّف مى‏کنیم و به آنچه دو عالم نامدار، شیخ طوسى و علّامه حلّى در «المبسوط» و «المختلف»، در باره «وجوب زکات» در مال التّجاره- بنا بر رأى گروهى از فقها- گفته‏اند بیشتر مى‏اندیشیم. در این پرتو، نگرانیى وجود ندارد که از تعمیم زکات بر غیر اشیاء نه‏گانه جانبدارى کنیم، بویژه در این روزگار که، از یک طرف فقر و بیکارى، ناکامى و استضعاف در سرزمینهاى اسلامى…..

h-ansari.net
دنباله مباحث را در فایل زیر بخوانید

http://telegra.ph/ننهج-۰۴-۱۷

 

_____________________

💠 در نخستین روز از ماه خجسته ی شعبان، اولین نشست پژوهش های دینی ۲ در خانه دکتر قاسمی برگزار می شود. در سال گذشته به لطف الهی و تلاش اعضای فعال گروه، توفیق برگزاری هیجده جلسه اصلی و دهها جلسه فوق برنامه نصیب گشت و در زمینه های آموزشی، کارگاهی و تدوین و نقد مقالات دینی، پیشرفت هایی حاصل آمد. همزمان در پاره ای از جلسات، از اقامه نماز، سفره های معنوی و تلاوت زیارت آل یاسین بزرگ(ع) بهره ها اندوخته شد و عطر نیایش و توسل توشه ی راه گردید. به امید آنکه باز هم در مسیر دین پژوهی و ژرف اندیشی در حوزه قرآن و سنت شیعی، سالی پر بارتر و مجالی گسترده تر و توفیقی افزون تر قسمت همگان باشد.

💠 اولین جلسه پژوهشهای دینی ۲

چهارشنبه ۲۹ فروردین ۹۷

ساعت ۱۸:۱۵ تا ۱۹:۳۰

💠 خانه دکتر قاسمی، پلاک ۳۰٫

دستور جلسه؛
۱٫ آیین نگارش
۲٫ گزارشی از یک زندگی و یک فکر
۳٫ برنامه کلی نیمه اول سال ۹۷
۴٫ تلاوت زیارت آل یاسین(ع)

🍀🍀🍀
🔶 یادآوری؛ جلسه عمومی نیست.
علاقه مندان به کار پژوهش و نگارش در زمینه مباحث دینی می توانند از طریق برگه “ارتباط با ما” در سایت “نگاه تازه” مکاتبه کنند.

🌐www.h-ansari.net

_________________

🔷 سخنرانی

◀️ ساعت ۸ تا ۸:۳۰ صبح
پنج شنبه ۳۰فروردین ۹۷

موضوع:
معنا زدایی، آفتی بزرگ (بخش اول/ کلیات)

(موضوع سال گذشته؛ سیاست گریزی؛ دردی نهفته در جامعه اسلامی)

مناسبت
درگذشت بانو ربابه علیرضایی، (همسر مرحوم حاج حسن زارع مهرجردی) مادر جناب آقایان دکتر علی و احمد زارع
🔷 یزد، خ امام، مسجد روضه محمدیه، حظیره

__________________

🔶 در حاشیه؛
بازتاب مطالب رسیده از شما سروران

@menbar_ansari

یادداشت زیر دو بیتی است که یکی از شنوندگان فرهیخته حاضر در مجلس حظیره، پس از گفتگو و نقدی کوتاه پیرامون شعار دنیای مدرن و مصرف زده؛ “در لحظه زندگی کن” بداهه سرایی کرده اند.
ای دوست، ذات حق را از صدق بندگی کن
با جهد در ره راست، دائم دوندگی کن
آینده را ببین و تصمیم منطقی گیر
باشد غلط که گویند “در لحظه زندگی کن”

▫️احمد مضطرزاده
🌐www.h-ansari.net

__________________

‍ 🔷 سخنرانی

🔷 یزد، بلوار جمهوری، مسجد قبا

به مناسبت ششمین سالگشت درگذشت دوست ارجمندم جناب حاج محمود دانشیان

⏺ پنج شنبه ۳۰ فروردین ماه ۹۷

⏺ ساعت ۲۰:۳۰ تا ۲۱:۱۵

🔷 موضوع:

معنا زدایی، آفتی بزرگ (بخش دوم/ تاریخچه و نگرش ها)
(موضوع سال گذشته: اندکی در باره ی سه امر مهم؛ هویت شیعی، جغرافیای شیعه، و جامعه شناسی تشیع)

_____________________

🍀 أترانا نحف بک و انت تأم الملأ؟

‌آیا روا می بینید که ما گرد شما حلقه زده باشیم در حالی که شما نیکان را پیشوایی می کنید؟

🌺 سخنرانی

💠 موضوع:پژوهشی در دعای ندبه
🔹جمعه ۳۱ فروردین ۹۷

🔸دعای ندبه: ساعت: ۷:۱۵ صبح
🔹 سخنرانی:ساعت ۸ تا ۸:۴۰

♦️یزد خیابان دهم فروردین کوچه دروازه قصابها، مجتمع کوی تل

🔹🔹چکیده بحث ..
جمله ها و گزینه های موجود در دعاها و نیایش های شیعی را در یک تقسیم بندی کلی می توان به دو گونه ی شناخته شده ی اخباری و انشایی تقسیم کرد. پیداست که رسالت و هدف جمله های اخباری، بیان حقایق عالم هستی یا ارائه ی گزارش هایی واقعی و دقیق از جریان های تاریخی و رخداد های گذشته و آینده یا بیانی روشن و بی پرده از رفتار و پندار و شخصیت و نفوس ما است. ولی آیا هدف از جمله های انشائی -به ویژه نوع استفهامی آن که در بحث کنونی مورد نظر است- در دعاها چیست؟ چرا در دعاها و نیایش های ما پرسش هست؟ پاسخ به این پرسش ها چیست؟ و پاسخ دهنده به آنها که خواهد بود؟
یادآوری می شود که این سبک بیانی اختصاص به دعای ندبه ندارد. برای نمونه در دعای کمیل، شماری از جمله های پرسشی است. مانند این پرسش زیبا و اندیشه بر: “ام کیف یبقی فی العذاب و هو یرجو فضلک و رحمتک؟!؛ آیا چگونه بنده ی تو در عذاب دوزخ می ماند در حالیکه فضل و رحمت تو را امید دارد؟!”. در دعای عرفه، به ویژه نیمه دوم آن، پرسش هایی اساسی است که محتوایی ژرف دارد؛ مانند “الغیرک من الظهور ما لیس لک؟” و مانند “متی غبت حتی تحتاج الی دلیل یدلنی علیک؟”
گفته اند: “سؤال خوب،نیمی از پاسخ است.” پرسش های اساسی و درست وبجا؛ اولین سنگ بنای تفکر یا یکی از پایه های بزرگ تعقل است -بنا بر اختلاف دیدگاه ها در این باره-.
سقراط یکی از پایه گذاران فلسفه غرب است. روش او که خودش آن را تلنخوس (بازجویی) می‌نامید، بر اساس سؤال و جواب متوالی و هدفمند بناشده بود؛ سقراط گفتگو را به شیوه پرسش و پاسخی شروع می‌کرد و در پی کشف حقیقت، به سرانجام می رسانید.
پرسشگری در آیاتی از قرآن و شماری از روایات ما مورد تاکید قرار گرفته و در جهت آشکار سازی حقیقت یا اثبات و نفی برخی از مسائل و امور، کاربرد قابل توجهی داشته است.
با این مقدمات که گفته شد به خوبی می توان جایگاه جمله های پرسشی در دعای ندبه را به خوبی دریافت. جمله هایی که شمار آنها کم نیست و محتوایی بزرگ دارند. برای نمونه در این موارد دقت شود.
“متی نغادیک و نراوحک؟ فنقر عینا؟؛ کی با تو صبح و شام خواهیم داشت؟ تا چشمی روشن کنیم؟”
“متی ترانا و نراک؟؛ کی میشود که بینم ات؟ / یا پیش رو نشینم ات؟”
“أترانا نحف بک و انت تأم الملأ؟؛ ‌آیا روا می بینید که ما گرد شما حلقه زده باشیم در حالی که شما نیکان را پیشوایی می کنید؟”
می شود گفت که دعای ندبه در ویژگی پرسشی بودن جمله های آن، یکی از نمونه های پر پرسش است که می طلبد تا در آنها تامل گردد و چرایی و چگونگی این جمله های پرسشی به درستی پژوهیده شود.
امروز به تناسب میلاد خجسته ی حضرت سید الشهداء (ع) بر یکی از پرسش های زیارت ندبه تاکید می کنم و آن جمله ی ساده ای است که مفهومی عمیق با خود دارد؛ “این الحسین؟!” حسین(ع) کجاست؟!” چرا نگفت: حسین(ع) کیست یا چه شد؟ و از جایگاه او پرسید! آیا می توان پاسخ به این پرسش را تنها با یادآوری جایگاه و منزلت امام حسین(ع) در مظلومیت تاریخی اهل بیت و تشیع داد؟ یا تنها مقام وی را در مرثیت و اشک و سوگواری و مناسک عاشورایی برای پاسخ به “این الحسین؟” ملاک و معیار گرفت؟! اگر چه سیاق عبارات بر مظلومیت و سوگواره ها دلالت دارد.
آیا این پرسش کوتاه و زیبا بر امتداد تاثیر گذاری و زنده بودن راه و شکوه حسین(ع) دلالت نمی کند وقتی که می پرسد حسین(ع) کجاست؟!
آیا پرسش یاد شده اجمالی از این پرسش های پر اهمیت سه گانه نیست که؛
جایگاه حسین(ع) در زندگی شما کجاست؟
و جایگاه حسین(ع) در فرهنگ جامعه کجاست؟
و سر انجام اینکه، جایگاه حسین(ع) در تاریخ شما کجاست؟
هنگامی که فرارودان (بین النهرین) و دمشق و خاورمیانه با استمداد از فرهنگ مبارزه و شهادت حسینی از تروریسم لگام گسیخته رهایی می یابد آیا جایگاه حسین(ع) را به درستی می بینند؟ و آیا جامعه شناسان دینی و سیاست ورزان مسلمان، جایگاه درست حسین(ع) را برای روزهای ارامش و صلح پس از فروپاشی تروریسم و استبداد نیز به درستی می بینند و در می یابند؟!؟
آیا پژوهشگران متعهد، جایگاه حسین(ع) را آن چنان که شایسته است در پژوهش های آکادمیای غیر شیعی هم بر می رسند؟ مانند گامی که سایت “مباحثات” دیروز (۳۰ فروردین۹۷) با برگزاری نشستی علمی برداشت تا تلاشی دیگر در جهت فهم بیشتری از جایگاه حسین(ع) باشد.

http://www.h-ansari.net/wp-content/uploads/2018/01/238225309_197063-978×1024.jpg

 

منبرهای اردیبهشت ماه ۱۳۹۷

_____________________(۶)

◀️ سخنرانی

◀️ ساعت ۲۰ تا ۲۰:۴۵
پس از اقامه نماز

از شنبه ۱ اردیبهشت تا پنج شنبه ۶ اردیبهشت ۹۷

موضوع:
رموز تربیت و سلوک در تشرف پاکان (بخش پنجم)

مناسبت
مجلس سالانه ذکر اهل بیت علیهم السلام

🔷 میبد، بلوار قاضی میر حسین، میدان مهدیه، کوچه مهدیه، کو چه قبل از مسجد رضوی، منزل آقای سید حسین علمچی

__________________(۱)

‍ ‍ ‍ 🍁 دو جایگاه مفید و لازم در دنیای پژوهش است که با عادت کردن پژوهشگر به بازی کردن در زمین آنها گول زننده و فریبنده می شوند و راه را بر کارایی و پویایی پژوهش می بندند. ایستادن پیوسته در دو مقام “ناظر” و “داور” نسبت به آراء و نوشته ی دیگران، پژوهش های دینی را ایستا و بی اثر می کند و تنها بر انبوهی آنها می افزاید و اضافه وزن نوشته ها را سبب می شود بی آنکه تحرک و پویشی را ایجاد کرده باشد. بخشی از پژوهش های فقهی، اصولی، تفسیری و حدیثی تا اندازه ای از این بیماری رنج برده و می برند تا جایی که پیکره ی سنت دینی را رنجور کرده است. تا جایی که گاهی حالت طبیعی آن را دچار اختلال می نماید. اگر نظارت بر نظرات دیگران، تنها حاصل تحقیقات دینی باشد نتیجه ای جز انبوه “جامع” نویسی نخواهد داشت. پدیده ای که اندک و به قاعده ی آن لازم و ضروری است ولی زیاده روی در آن بی حاصل و متوقف کننده خواهد بود.
مقام دوم، جایگاه قضاوت و داوری در باره ی آراء دیگران است که در آن نیز باید اندازه نگه داشت و از افراط پرهیز کرد و یکسره کار تحقیق را به داوری در باره ی آراء دیگران محدود نساخت. پژوهش ها در ساخت و ریخت اصلی خود باید “سنتگذاری” کنند و “راهگشا” باشند. تلاش کنند تا در حد نیاز جامعه دستور العمل های نو بدهند و نه فقط گزارشگر باشند. برای بیان مطلب مثال هایی از پژوهش های دینی معاصر در کلاس ارائه خواهد شد.

🔷 سومین جلسه پژوهش های دینی یک (سال ۹۷)

دوشنبه ۳ اردیبهشت ۹۷
ساعت ۲۱ تا ۲۲:۱۵

دستور جلسه؛
۱٫ گفتگوی ویژه پژوهشی.
۲٫ بررسی اصلاح مقالات.
۴٫ گزیده خوانی.

مجموعه فرهنگی امام صادق(ع) میبد، اتاق پژوهش

🍁 نیاز جامعه دینی به پژوهش های هدفمند و پایبند/متعهد را با افزایش نوشتار و گفتارهای سفارشی یا تکراری نمی توان برآورده ساخت بلکه اراده هایی متکی به آگاهی می طلبد.
🔷آگاهی: جلسه عمومی نیست.

______________________(۱)

Ansari Hosein:
🔹تفسیر موضوعی نهج البلاغه؛
اصول مباحث جلسه پیشین (۲۶)

🔹اندیشه های اقتصادی در نهج البلاغه

(مبحث کنونی: مدخلی بر اصول کلی اقتصاد اسلامی)

▫️بیدار باشى مسئولیّت آور، معطّل ماندن نوع دوم زکات‏

آنچه سخت مایه تأسّف است، اینکه نوع دوّم زکات (یعنى زکات باطنى)، چندان که باید و شاید مورد عنایت و درس و بحث قرار نگرفته، و در فقه اسلامى با غفلت و فراموشى روبرو شده است، و فقهاى ما- رضوان اللَّه علیهم- در فقه، کتابى و بابى خاصّ آن قرار نداده ‏اند، در صورتى که آیات و احادیث متعددى در باره آن وجود دارد که با تعبیرهاى گوناگون و قاطع و مؤکّد، چنان از آن یاد شده است که «احکامى» بودن آن را تأیید مى‏کند، و از «اخلاقى» بودن آن مى‏گذرد، که هیچ جایى براى شانه تهى کردن و غفلت ‏ورزیدن در باره تکالیف مربوط به آن باقى نمى‏گذارد.

و بسیار اتّفاق مى‏افتد که زکات باطنى- با ملاکات ثانوى اسلامى- واجب مى‏شود، تا از طریق آن شمار فراوانى از اقسام مذکور فقر از میان برود. بویژه در این روزگاران، و با پدید آمدن «اقتصاد نو»، و با روشها و شگردها و عملکردهایى که فراوانى از توانگران دارند.

باید توجه داشت که جهتگیرى ابو ذر غفارى در اموال در همین راستا بوده است: او مردمان را به پرداختن زکات باطنى و دیگر حقوق متعلّق به ثروتها و اموال دعوت مى‏کرد، و به نبرد با داشتن اموال فراوان بدست آمده از راه نپرداختن حقوق دیگران، یا ارتباط و نزدیکى با حاکمان (که خود این اموال کاشف از یکى از دو جریان است) مى‏پرداخت، و یاد آور مى‏شد که داشتن چنین ثروتهایى در اسلام مردود است. و در اینها همه به دو یادگار گرانبها پیامبر بزرگوار اسلام «ص» چنگ در مى‏زد، به یکى از آنها (قرآن کریم) استدلال مى‏کرد، و آن دیگرى (امام علىّ بن ابى طالب «ع») به تأیید وى مى‏پرداخت. پس شایسته است که اعمال سلف صالح امّت، الگویى نیکو براى زندگى ما باشد، تا از این راه بتوانیم جامعه‏ اى بسازیم که روا باشد آن را به نام اسلام بخوانیم و «اسلامى» بنامیم.

پس چرا از عملى کردن این جنبه مهم سرنوشت ساز در زندگى مردم و عزّت مسلمانان و پایدارى حیثیّت قرآن و قبله، خوددارى مى‏کنیم؟

آیا براى خرسندى گروهى خاص، که خشم آن گروه در برابر خرسندى‏ عموم مردم- به تعبیر مولاى ما امیر المؤمنین «ع»- بخشودنى است؟ «نهج البلاغه»/ نامه ۵۳/بند ۲۱-۲۲» و این از آشکارترین واضحات است که گروه خاصّ بهره ‏مندان از امتیازها و اختصاص ها و فرصتها و ارتباطها و خویشیها، و دارندگان ثروتهاى هنگفت و درآمدهاى باور نکردنى، هرگز از اجراى عدالت، و «قیام قسط در میان مردم» راضى نخواهند بود، و بآسانى حقوقى را که بر عهده دارند به صاحبان آنها نخواهند رسانید، و حرمت و کرامتى را که خدا به انسان داده است و باید مراعات شود، در نظر نمى‏آورند و به هیچ وجه آماده آن نیستند که- بدون حرکتى تغییرى و انقلابى- چشم از امتیازهاى خویش بپوشند، بنا بر این، کمترین کارى که در برابر آنان مى‏توان کرد، طرد مدبّرانه و قاطع ایشان است از اجتماع، و حذف ماهیّت جهنمى تکاثر است از اقتصاد، و له کردن و هجوم بردن- به نفع مستضعفان- به هر گونه مصرف اترافى و اتلافى و اسرافى و اجحافى و انحرافى است در جامعه.

و به همین جهت امام علىّ بن ابى طالب «ع»، آنان را طرد مى‏کرد و بر ایشان سخت مى‏گرفت، و براى رضاى ایشان هیچ ارزشى قائل نبود، و آنان و همانندان آنان را به این گونه‏ها توصیف مى‏کرد:

– در ایّام خوشى بار سنگین‏ترى بر دوش حاکمیّت به شمار مى‏روند،- در سختیها کمتر به یارى نظام اسلامى بر مى‏خیزند،- عدل و انصاف را بیش از دیگران ناخوش مى‏دارند،- به هنگام خواستن اصرارى بیش از دیگران نشان مى‏دهند،- در مقابل آنچه مى‏گیرند، کمتر به سپاسگزارى مى‏پردازند،- هنگامى که صدمه‏اى به ایشان برسد، کمتر عذر مى‏پذیرند،- و در تحمّل فشارهاى روزگار از دیگران ضعیفترند. «نهج البلاغه»/ نامه ۵۳/بند ۲۱-۲۲» و این صفات هفتگانه، هیچ پایه و مایه مورد اعتمادى براى آنان دراجتماع و در زندگى- اگر درست در آنها دقت شود- باقى نمى‏گذارد.

الحیاه / ترجمه احمد آرام، ج‏۶، ص: ۴۲۷-۴۲۹

▫️تایید فقیهان بزرگ از مساله

نظر صاحب «مصباح الفقیه» (آقارضا همدانی ره) در باره «حقّ معلوم» و لزوم پرداخت آن به دلایلى دیگر که برخى از آنها را یاد کرده است، ما را بر آن تشجیع مى‏کند که این موضوع (زکات باطنه) و حکم آن را از نو مورد رسیدگى و تنقیح قرار دهیم، با ملاحظات مهم دیگرى که براى فتوى به «وجوب» آن هست، اگر چه این وجوب محدود و مربوط به احوال و جاهاى خاصى باشد، و به همان حدود هم محدود گردد؛ و اگر چه این پژوهش فقهى و علمى به آن منجر گردد که براى اداى این زکات باید مبالغى پیاپى و بسیار پرداخت شود، هر جا- در نواحى مختلف- …..
h-ansari.net
دنباله مباحث را در سایت بالا 👆 یا فایل پیوست بخوانید👇

http://telegra.ph/اندیشه-های-اقتصادی-در-نهج-البلاغه-۰۴-۲۴

🔶🔶🔶

به کانال اطلاع رسانی منبرها بپیوندید:

https://telegram.me/menbar_ansari