نگارش در تاریخ ۸ تیر ۱۳۹۷ | ارسال شده در بخش
شعر |
هیچ نظری
قرنها
پیش از این همه
نیرنگ های تازه
و ستمهای بی اندازه
که در کار می رود
آن سپیدهی دور هنگام
در پاسخ به یک پرسش مدام
راز نیامدنش را گفته است!.
و شهر زمین
مثل پهنهی بی پایان یک اقیانوس
گاهی آرام
گاهی پر از تلاطم و موج
با زورق هایی سردرگم
و ساحلی بی فانوس…
اکنون که قرنها گذشته است
و زمین
آن طلوع لبان تازه را
در برگ تاریخ
و آهنگ بلند زمان
هر چند به خود ندیده است
اما سخنش را
باید که شنیده باشد!؟
او گفته است!
آنچه گفتنی بود!
آری
بگوی
بنویس
بکش این طرح تلخ را…
…کثرتم الاموال
حیرتم الضعیف..(۱)
یزد، جمعه ۸ تیرماه ۱۳۹۷
_____________
۱) قَالَ(صاحب الزمان) لِی(عَلِی بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ مَهْزِیارَ الْأَهْوَازِی): یا أَبَا الْحَسَنِ، قَدْ کنَّا نَتَوَقَّعُک لَیلًا وَ نَهَاراً، فَمَا الَّذِی أَبْطَأَ بِک عَلَینَا؟
قُلْتُ: یا سَیدِی، لَمْ أَجِدْ مَنْ یدُلُّنِی إِلَی الْآنَ. قَالَ لِی: لَمْ نَجِدْ أَحَداً یدْلُّک؟ ثُمَّ نَکثَ بِإِصْبَعِهِ فِی الْأَرْضِ، ثُمَّ قَالَ: لَا وَ لَکنَّکمْ کثَّرْتُمُ الْأَمْوَالَ، وَ تَجَبَّرْتُمْ عَلَی ضُعَفَاءِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ قَطَعْتُمُ الرَّحِمَ الَّذِی بَینَکمْ، فَأَی عُذْرٍ لَکمْ الْآنَ؟
امام عصر (عج) خطاب به علی بن ابراهیم بن مهزیار در ضمن دیدار با وی فرمود: «ای اباالحسن! ما شب و روز، احتمال آمدنت را داشتیم! چه چیزی باعث تأخیر تو در دیدار با ما شد؟»
گفتم: آقای من! تاکنون کسی را نیافته ام که راه نشانم بدهد؛ امام به من فرمود: « کسی را نیافتی که تو را راه نشان بدهد؟!… سپس فرمود: نه این نیست، ولیکن شما ثروت فراوان کردید و بر مستضعفان مؤمن، استبداد ورزیدید و پیوند رحمی که در میان خود داشتید، را قطع کردید، دیگر اکنون چه عذری برای شماست؟»
(دلائل الإمامه، طبری، ص۵۴۲)
یک نظر بگذارید