منبرهای فروردین ۱۴۰۴

نگارش در تاریخ ۲ اردیبهشت ۱۴۰۴ | ارسال شده در بخش منبرها | هیچ نظری

منبرهای فروردین ۱۴۰۴

Screenshot_۲۰۲۳۰۷۱۹-۱۹۱۴۰۲_InShot

 شهادت حضرت عدالت، امام اندیشه، و پیشوای خرد؛ امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام تسلیت باد

گر دیگران،
به عیش و طرب،
خُرّم اند و شاد

ما را،
غم ِنگار بود مایهٔ سرور

اعظم الله لنا الاجر
@menbar_ansari

___________

در باره سخنان توهین آمیز دکتر حاتم قادری به روحانیت

ویدئوی حرفهای دکتر قادری اینجا:

https://t.me/menbar_ansari/5210

کانال تلگرامی خرمگس در باره حرفهای عوامانه قادری نوشته است:
چیزی که هر گاه یاد آن می‌افتم اعصابم بهم می‌ریزد این است که خزعبلاتی که امثال زیباکلام و سریع‌القلم و ایشان گرد‍آوری کرده و به اسم کتاب چاپ کرده اند را به عنوان متون درسی و منبع کارشناسی ارشد علوم سیاسی به خورد ما دادند.
جماعت خاله‌زنکی که علوم سیاسی و مدرسه علوم سیاسی در ایران را در حد غر زدن و متلک‌پرانی به ملاها تقلیل دادند و مدرسه‌ای که روزی از آن دهخدا و عبدالله مستوفی و علی‌اکبرخان سیاسی و دکتر علی شایگان و بسیاری دیگر بیرون آمدند را به چنین نهاد بی‌مصرف و بی‌سواد و پرت از دنیایی که فارغ التحصیل آن توان فهمیدن ساده‌ترین مفاهیم سیاسی را ندارد، تقلیل دادند.
@kharmagaas

حسین انصاری:

این اظهارات زشت و خنک توسط دکتر قادری با این پیوست منتشر شده در فضای مجازی در این کانال ارسال گردید چون در ارتباط با موضوع منبرهای اخیر در میبد و یزد است و به همین سخنان واهی در آن منابر، اعتراض شد.
این اظهارات قبل از آنکه برای اصلاح زندگی مردم باشد، یا آنکه جنبه نقد نهاد های دینی را داشته باشد، تلاش مذبوحانه ای است به قصد براندازی دین و دین داری و نهادهای دینی و مذهبی را هدف گرفته است. این شخصیت ها نه فقط دینی نیستند بلکه عناصر ضد دین و آشکارا در پی دین ستیزی بر آمده اند. کار آنان در ادامه فعالیت تقی زاده ها و ملکم و…. در مشروطیت است.

___________

تاخت و تازه و توهین به نام اسلام به صورت مکرر و لذت بردن سخنران از این عمل زشت 

اگر در ماه رمضان روزه اید و هنوز مسلمانید کمی هم به این آدم های موجه و مسلمان نما و هوچیگران تایید کننده آنان با دقت بنگرید و دشمنان نگرش های اسلامی نوین را در جامعه خودتان بشناسید.
شکست اسلام و تشیع از ترامپ قمارباز صورت نخواهد گرفت، بلکه خدای ناکرده، از این جاده صاف کنان دشمنی نهادینه با اسلام و دین، این اتفاق رقم خواهد خورد، لاسمح الله
بجای نوشتن مقالات و تبادل اندیشه و نقد نظریات در محیط به اصطلاح دانشگاهی، ولی عین فضای استادیوم ورزشی با سوت و کف و هیاهو یک نظریه میان رشته ای را مانند موضوع علوم انسانی اسلامی، دنبال کردن، نهایت بی خردی و دوری از فرزانگی است.
حرف های دکتر پور جوادی در تهران

اینجا   https://t.me/menbar_ansari/5214

کسانی که اذعان می کنند از اول در جریان علوم انسانی اسلامی بوده اند و با بودجه همین کشور مدرک و کرسی تدریس گرفته اند ولی حالا که دشمنان اسلام و تشیع را در صدد ضربه زدن به مبانی انقلاب و تشیع می بینند به قول قرآن، به بازی ، من نبودم ، من نبودم مشغول شده اند و کف و سوتها برایشان بلند است.

اللهم شتت شملهم و فرق جمعهم
استاد علیزاده نوشته اند:
البته ایشان استادی محترم و گرانقدر است اما هم او و هم د. داوری اردکانی قبلاً که بازنشسته نشده بودند، چیزهای دیگری می گفتند. نمونه:
IMG_20250322_112354_691
از مقاله نشر دانش بهمن و اسفند ۱۳۶۰ شماره ۸

تشکر فراوان
بله، ولی الآن چیزهای دیگری می گویند و مدعی اند که از اول ما می دانستیم که اسلام چیزی برای عرضه ندارد.

نفاق هم مفهومی است که مثل ظلم، در چرخش روزگار، پیچیدگی های جدید پیدا می کند.

___________

عزاداری مردم شهر ناصریه عراق، در جمعیت صدها هزار نفری، در سالروز ضربت خوردن حضرت امیرالمومنین (ع) صبح ۱۹ ماه مبارک رمضان، ۳۰ اسفند ۱۴۰۳

عزاء مدینه الناصریه فی ذکرى جرح المولى أمیر المؤمنین (علیه السلام)

صباح ١٩شهر رمضان المبارک ١۴۴۶هـ

@menbar_ansari
___________
قبول ِ روزۀ ما…
نگارش در تاریخ ۲ فروردین ۱۴۰۴ |
ارسال شده در بخش شعر |

قبول روزۀ ما…

وقتی که اوج ذکر و دعا، روضه می شود
شرط قبول روزۀ ما، روضه می شود

تنگ غروب می رسد و دل شکستگی
با اشک روضه خوان شما، روضه می شود

درد تو و من و درد تمام روزگار
دامان دل گرفته فرا، روضه می شود

اینجا سحر برای دلم محفلی بپاست
با یاد کربلای شما، روضه می شود

وقت وفاق من و آسمان رسیده است
عشق من و رضای خدا، روضه می شود

یزد، ۲۸ اسفند ۱۴۰۳
هفدهم ماه مبارک رمضان

h-ansari.net

___________

صلی الله علیک یا صاحب الزمان

🔹سخنرانی

مراسم ختم مرحوم حاج محمدعلی ابویی

یکشنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۴

ساعت ۱۹:۱۵ تا ۱۹:۴۵

موضوع:
مرگ‌اندیشی؛ تحول آفرینی قرآن در اصطلاحات معرفتی مرگ (تکیه بر دو عنوان بعث و معاد)

🔹یزد، صفاییه، میدان مادر، حسینیه مسجد امام(ع)
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
گزارش محتوای منبرها در سایت نگاه تازه
h-ansari.net
لینک کانال تلگرامی
@menbar_ansari
لینک پخش زنده در اینستاگرام
https://instagram.com/menbar_ansari?i)
___________
🔺نیمۀ شوال؛ سالروز جنگ اُحد و شهادت حضرت #حمزه علیه‌السلام

▪️امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در نامه‌ای به معاویه نوشتند:
«…حَتَّى إِذَا اسْتُشْهِدَ شَهِیدُنَا قِیلَ سَیِّدُ الشُّهَدَاءِ وَ خَصَّهُ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) بِسَبْعِینَ تَکْبِیرَهً عِنْدَ صَلَاتِهِ عَلَیْهِ… وَ مِنَّا أَسَدُ اللَّهِ
… آنگاه که شهید ما (حمزه) به شهادت رسید، سیدالشهدا نام گرفت و رسول خدا “صلى الله علیه و آله” در هنگام نماز خواندن بر او، اختصاصاً هفتاد تکبیر گفت… و از ماست شیر خدا (حمزه سیدالشهدا).»

🔺نهج‌البلاغه؛ نامه۲۸
@shobeiryzanjani

از متن منبر:

در منبر یکشنبه شب ، به مناسبت بحث مرگ اندیشی و تقارن زمان با ایام شهادت حضرت حمزه سلام الله علیه ، این ابیات را را در پایان منبر خواندم.
در این داستان از جناب حمزه سوال می شود که این همه بی باکی و دلیری و نترسیده از مرگ را از کجا و چگونه دارید، و ایشان پاسخ می دهد از تحول نگاهش به مرگ.

گفت حمزه چونک بودم من جوان
مرگ می‌دیدم وداع این جهان

سوی مردن کس به رغبت کی رود
پیش اژدرها برهنه کی شود

لیک از نور محمد (ص) من کنون
نیستم این شهر فانی را زبون

از برون حس لشکرگاه شاه
پر همی‌بینم ز نور حق سپاه

خیمه در خیمه طناب اندر طناب
شکر آنک کرد بیدارم ز خواب

آنک مردن پیش چشمش تهلکه‌ست
امر لا تلقوا بگیرد او به دست

و آنک مردن پیش او شد فتح باب
سارعوا آید مرورا در خطاب

الحذر ای مرگ‌بینان بارعوا
العجل ای حشربینان سارعوا

مرگ هر یک ای پسر همرنگ اوست
پیش دشمن دشمن و بر دوست دوست

پیش ترک آیینه را خوش رنگی‌است
پیش زنگی آینه هم زنگی‌است

آنک می‌ترسی ز مرگ اندر فرار
آن ز خود ترسانی ای جان هوش دار

روی زشت تست نه رخسار مرگ
جان تو همچون درخت و مرگ برگ

___________

عرض ادب و ارادت جناب استاد.

موضوع مرگ اندیشی،موضوعی بسیار مهم اما کمتر کار شده است و در مورد آن اندک سخن قابل توجهی در منبرها و مجالس مذهبی شنیده می شود. از مرگ و چند و چون آن گفتار هست ولی موضوع مرگ اندیشی که به مثابه ساحتی برای تفکر و ضرورتی برای اندیشه دینی است، به بحث و بررسی گذاشته نمی شود.

در استان یزد نیز به غیر از حضرتعالی، کسی از روحانیان و سخنرانان را نیافته‌ام که در منبرها به این موضوع پرداخته باشند.

بنده سالهاست، از سال ۹۵ تقزیبا که موضوع گفتمان مرگ اندیشی را در منبرهای شما دنبال می کنم و بشخصه مقاله ای نیز از همین موضوع از منبرهای شما، استخراج و تدوین کرده ام.

به جرات میتوانم گفت که آنچه تاکنون در منبرها دنبال کرده ام، بسیار جذاب، کارآمد و در خور تحسین بوده است .

به طور نمونه در همین منبر اخیر شما بیان این نکته که برانگیختگی  انسانها پس از مرگ از گورها، با برانگیختن و بعثت  پیامبران الهی برای هدایت مردم، هم واژه شده است و از یک ریشه معنایی یعنی «بعث» یا همان برانگیختگی و رستاخیز، مشتق می شود، بسیار زیبا و قابل تأمل بیان شده است.

این تلاش ها، جای بسی تشکر و قدردانی دارد.

خداوند بر توفیقات شما بیفزاید و عمری طولانی همراه با سلامتی و خیر و برکت افزونتر به شما عنایت کند .

ان‌شاءالله 🙏🙏🙏🙏

___________

🔹سخنرانی

کلیک منید: اینجا

یکشنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۴

زمان: ۳۰ دقیقه

موضوع:

مرگ‌اندیشی؛ تحول آفرینی قرآن در اصطلاحات معرفتی مرگ (تکیه بر دو عنوان بعث و معاد)

🔹یزد، صفاییه، میدان مادر، حسینیه مسجد امام(ع)

___________

صلی الله علیک یا صاحب الزمان

🔹سخنرانی

مراسم چهلم مرحومه حاجیه خانم رباب باقریان تفتی
همسر مرحوم حاج محمد جلال مکزی

جمعه ۲۹ فروردین ۱۴۰۴

ساعت ۲۰ تا ۲۰:۴۵

موضوع:
تکریم مادران یعنی شناخت شخصیت آنان

🔹تفت، محلۀ باغ مورتین، مسجد حضرت جوادالأئمه(ع)
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
گزارش محتوای منبرها در سایت نگاه تازه
h-ansari.net
لینک کانال تلگرامی
@menbar_ansari
لینک پخش زنده در اینستاگرام
https://instagram.com/menbar_ansari?i)
___________
زنان پارسا

در حالیکه زنان پارسا و پرهیزکار و بانوان عفیف و خردمند در جوامع سنتی تا حد زیادی مورد تکریم بوده اند و از آنان به شیوه های متعدد، تجلیل می شده است و به عنوان الگوی برتر در خانه و محیط اجتماعی خود مورد توجه قرار گرفته اند؛ اما متأسفانه در دوره تجدد با رشد تفکر دین ستیز و به یاری ادبیات هجوی و هجومی آنان، رفتار احترام آمیز جامعه با زنان پارسا و اهل عبادت به شدت تغییر کرد. اصطلاحاتی مانند امل و مرتجع بودن به انگ رایجی تبدیل شد که زنان با تقوا اینبار از دهان نزدیکترین افراد خانواده می شنیدند و تمام اهداف زندگی آنان را به چالشی نابرابر می کشید.

ورود بانوان به عرصه های سه گانۀ سیاسی، علمی و اقتصادی، مزید بر علت شده و بیشتر نگاهها متوجه رشد و ترقی زنان در زمینه های فوق گردید و ستودگی اخلاقی و دینی در جامعه زنان را به محاق برد و الگوسازی در عرصۀ اخلاق و معنویت را در نظام تربیت خانوادگی و اجتماعی به فراموشی سپرد.

گرچه این تعبیر چندان پسندیده و متکی به استقراء نیست ولی باید توجه داشت که در جامعۀ دیانت مسیحی به دلیل ساختاری که نهاد روحانیت مسیحی وجود دارد، زنان می توانند به نظام راهبه‌گی بپیوندند و به گونه‌ای امکان رشد و پرورش زنان معنوی فراهم بشود. البته گویا با ساختار کهنه و آلودۀ آن، چندان موفقیتی در روزگار کنونی ندارد و از توفیق بالایی برخوردار نیست. اما به هر صورت ایدۀ تربیت زنان معنوی با تکیه بر عواملی چون پارسایی و زهد و ذکر و خلوت در نظام فکری آنها وجود دارد. در حالیکه در جامعۀ سنتی اسلامی باوجود موانع گوناگونی که از قدیم بر سر راه تربیت الگوهای زنان معنوی قرار داشته است در دنیای معاصر نیز به موانع بزرگتری دچار گشته است.

در دورۀ معاصر وضعیت جامعه و تعلیم و تربیت در خانواده، محیط و رسانه، به گونه ای پیش رفته است که اصولاً انتظار برآمدن زنانی از دستۀ الگوهای معنوی را امروزه باید به نوعی اتوپیا و آرزو تشبیه کرد. بر اساس پاره‌ای از روایات آخرالزمانی، زندگی زنان در دوره یاد شده، تا حد شگفت‌آوری در برهنگی، شهوت، تجمل و قدرت طلبی، غرق می شود که جز رفتارهای ناهنجار اخلاقی دینی در سطح عمومی جامعه، انتظار مشاهدۀ الگوی مناسب دیگری را نمیتوان داشت.

از مقاله:

بندگی و پارسایی بانوان، جایگاهی فراموش شده

@menbar_ansari

___________

 واتساپ؛

https://chat.whatsapp.com/FgKYbi1lkbDJomrcfXNczW

یک نظر بگذارید