فرشته های عزادار کربلا

نگارش در تاریخ ۶ تیر ۱۴۰۴ | ارسال شده در بخش شعر | ۳ نظر

حالا که خیمه شب
سپاهپوش می شود
سلام مرا به ستاره ها برسانید
                    فرشته‌های عزادار کربلا
دلم
دوباره ستاره می خواهد
و چشمه های دشت
آهسته
شعر اشک می خواند
شب سیاهپوش محرم
سلام ماتمم بپذیر

 

یزد، شب اول محرم ۱۴۴۷

پنجم تیر ۱۴۰۴

۳ نظر برای این مطلب

  1. خواننده ای پرسیده است:
    دلم دوباره ستاره میخواهد ، یعنی چی میخواد؟
    پاسخ نوشتم:
    شب بی ستاره خوب نیست
    بی نور می ماند و بی بهره میشوم.

  2. عرض ادب و ارادت استاد بزرگوارم.
    ایام سوگواری سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام بر شما تسلیت باد.

    سبک ادبی خاص حضرتعالی در تصویر سازی و برجستگی های زبانی در این شعر بسیار مشهود و قابل توجه است.

    «و چشمه های دشت آهسته شعر اشک میخواند»

    چقدر قشنگ، چقدر وسیع، چقدر افق نگاه بزرگ است. گویا همه آبهای چشمه در وسعت دشت، در واقع همه اشکی هستند بر ماتم آقا سیدالشهداء
    تعبیر فرشته های عزادار و آسمان سیاهپوش ، مصداق کل یوم عاشورا ، کل ارض کربلا است.

    عالم سیاهپوش ماتم حسین شده است

  3. سلام بر حسین
    سلام بر مظلومیت نشناخته اش
    سلام بر راهش
    و سلام بر رهروانش

یک نظر بگذارید