تلخ و شیرین یک تخریب!

مثل بیشتر وقتها که هر ۴۰ یا ۵۰ روز که سفری به زادگاهم شهر تویسرکان می کنم  علاوه بر طبیعت  سبز و دامنه های دل انگیز کوهسار، به اماکن مذهبی و تاریخی نیز گذر و نظری دارم؛ امروز هم سری به امامزاده کوه ( اسماعیل) سرابی داشتم. چند روز پیش از این با یکی از دوستان فرهنگی به قصد گشت و گذار و زیارت و گفتگویی، به همان سمت در حرکت بودیم که به جناب استاد سید امراله میرزا جانی از فعالان اصلاح طلب و از اعضای برجسته شورای شهر برخوردیم. من همان دم از اندوه چند ساله ای که از وضعیت ساخت و ساز گنبد بی قواره و تغییر نادرست و غیر اصولی در محوطه ی امامزاده سخن گفتم که ایشان در پاسخ از نتیجه بخشی پیگیری های قانونی و گفتگوهای مردمی در آن باره خبر داد و دل ما را به این مژده شاد کرد که به زودی با پیمانکاران در مورد هزینه تخریب گنبد ساخته شده به توافق خواهیم رسید. من آن روز واقعا با خوشحالی بسیار از ایشان و همه کسانی که در این پیگیری چند ساله مشارکت داشته اند تشکر کردم.

چند روزی از این ماجرا گذشته بود که امروز بار دیگر با همراهی فرزند بزرگم موفق به زیارت امامزاده و رفتن به آن ناحیه شدم .  هنگام ورود به محوطه صحنه ای دیدم که بر خوشحالی ام افزود و گردش امروز مرا شیرین تر نمود، زیرا دیدم که پیمانکار، تخریب سازه نامناسب را آغاز کرده و کارگران در حال تخریب گنبدی هستند که من -به طنز- آن را به شاخ کرگدن تشبیه می کردم. برای همین، بر خلاف روزهایی که به اینجا آمده بودم و تخریب گران واقعی بنا، به ظاهر مشغول ساختن آن غول بی اندام بر سر بنا بودند و نمی توانستم با آنها رابطۀ گرمی  داشته باشم؛ اما امروز توفیق داشتم که به کارگران تخریب کننده گنبد، از عمق جان، خدا قوت بگویم و  به فکر این برآیم تا برای دوستان عزیز که دلسوز تاریخ و فرهنگ این شهرند، عکس و گزارشی فراهم آورم و آنان را از این سبب شادمانی آگاه کنم.

البته -ناگفته نماند- که در همان حال، بر این اسراف و تضییع اموال مردم غصه ها خورده ام که چگونه برخی به دلیل ناآگاهی و نداشتن تخصص و فقط به خیال خودشان با قصد قربت و برای رضای خدا! کمر همت بسته اند تا -ندانسته- همۀ یادگارهای ارزشمند تاریخ و فرهنگ خود را نابود کنند.

قصۀ تاسفبار میراث قدیم ما به همین مورد منحصر نیست. برای نمونه و نیز آگاهی شهروندان فهمیده یادآور  می شوم چندین روز پیش نیز مدیر کل اوقاف و امور خیریه استان همدان در مصاحبه ای (ندای توی، ۷ تیر ۹۴، ش ۴۲۳) اظهار کرده بود که برای ساخت و ساز در ناحیه قبر حیقوق پیامبر با مخالفت های میراث فرهنگی مواجهیم و قانون دست ما را بسته است! که برای برداشتن آن ممانعت ها باید به تلاش های خود در مرکز ادامه بدهیم!

جای تاسف فراوان است که متولیان فرهنگی بر خلاف همه موازین مسلم علمی در قالب خدمت به فرهنگ و دین، کلنگ تخریب بر یادگارهای ارزشمند این سرزمین کهن بکوبند.

بقعه امامزاده عبدالله سرکان و آرتیمان را ببینید! چه بر سر آن بنای زیبای قدیمی آورده اند و آن همه آهن و بتون را برسر بنای تاریخی امامزاده آوار کرده اند! و یا اینکه چگونه به جای دوضریح چوبی کوچک و بزرگ چند صد ساله ، مشتی ورق های فلزی زرد و نقره ای را گذاشته اند!

هارمونی بقعه های معماری قدیم را در این مکان ها با بناهای بی قد و قواره این جمعیت تخریب گر مقایسه کنید تا اوج کاستی های ما را در این روزگار دریابید و از رنج صاحب نظران مطلع گردید.

تصاویر ی از آغاز تخریب بنای غیر قانونی امامزاده کوه سرابی: