هوای رهایی کنم

نگارش در تاریخ ۱۳ اسفند ۱۴۰۰ | ارسال شده در بخش شعر | هیچ نظری

هوای رهایی کنم

خدایا تو لطفی نما تا دعایی کنم
سحرهای ماه رجب را خدایی کنم

در این تیره‌بختی که می ریزد از روزها
شبی را به اشک دو دیده، صفایی کنم

شب از نیمۀ شب در این نیمۀ ماه رفت
بیا تا در این آسمان ماه پیمایی کنم

پر از حنجره بود و آواز و اما دریغ
نشد تا از این پنجره همسرایی کنم

چرا در قدم‌های اول فرومانده ام
نشد بهره تا معرفت را نهایی کنم

شب راز پیچیدۀ عاشقی، زینب است
ز باب الحسین پیمبر گدایی کنم

از آن بانوی آب و آیینۀ کربلا
بگو تا کمی هم هوای رهایی کنم

یزد، ۱۱/  ۱۲/  ۹۹

یک نظر بگذارید