منبرهای آبان‌ماه ۱۴۰۱

◀️ سخنرانی

مجلس یادبود مرحوم حاج اکبر ابویی
از سوی شرکت کاشی پاسارگاد

◀️ یزد، بلوار جمهوری اسلامی، مسجد قبا
یکشنبه ۸ آبانماه ۱۴۰۱
💠 ساعت ۱۰:۳۰ تا ۱۱ صبح

💠 موضوع:
مسألۀ مؤمنان پایدار در قرآن و حدیث

◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼
گزارش محتوای منبرها در سایت نگاه تازه و کانال تلگرام و واتساپ
h-ansari.net
_____________

◀️ سخنرانی

مجلس ختم شادروان مرحوم حاج غلامحسین قندهاری

◀️ یزد، خیابان کَسنویّه، مسجد قندهاری
دوشنبه ۹ و سه شنبه ۱۰ آبانماه ۱۴۰۱
💠 ساعت ۱۹ تا ۱۹:۳۰

💠 موضوع:
مسألۀ مؤمنان پایدار در قرآن و حدیث، بخش دوم (دنباله بحث)

◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼
گزارش محتوای منبرها در سایت نگاه تازه و کانال تلگرام و واتساپ
h-ansari.net

_____________

 

◀️ سخنرانی

مجلس تعظیم شعائر اهل بیت علیهم السلام
توسط آقای صوت داودی

◀️ یزد، خ شهید رجایی، محلۀ چهارمنار، حسینیه شهدای چارمنار

چهارشنبه ۲۵ و پنج شنبه ۲۶ آبانماه ۱۴۰۱

💠 ساعت ۱۹ تا ۱۹:۳۰

💠 موضوع:
مسألۀ مؤمنان پایدار در قرآن و حدیث، بخش سوم (دنبالۀ بحث)

◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼
گزارش محتوای منبرها در سایت نگاه تازه و کانال تلگرام و واتساپ
h-ansari.net

لینک پخش زنده در روبیکا
https://rubika.ir/menbar_ansari

_____________

إنا لله وإنا إلیه راجعون

روح بلند و ملکوتی عالم ربّانی حضرت آیت‌الله حاج شیخ محمدحسن قافی به لقاءالله پیوست.

پیکر مطهر این عالم جلیل القدر و خادم اهل‌بیت عصمت و طهارت بر دستان مردم شریف دارالعبادهٔ یزد، روز یک‌شنبه مورخ ۲۹ آبان ماه ساعت ۱۰ صبح از مدرسهٔ علمیه  مصلّی  به سمت مضجع شریف امامزاده جعفر(ع) تشییع خواهد شد.

مراسم تشییع پیکر ایشان در شهر مقدس قم روز دوشنبه مورخ ۳۰ آبان ساعت ۱۰ صبح از مسجد امام حسن عسگری (ع) به سمت حرم مطهر حضرت معصومه (س) برگزار می‌شود.
از طرف بیت حضرت آیت‌الله قافی.

#تسلیت
إنا لله و إنا إلیه راجعون

درگذشت عالم وارسته آیت‌الله حاج شیخ محمد حسن قافی یزدی (رحمه الله علیه) را به حوزه‌های علمیه و مردم شریف و متدین یزد و بیت مکرم و علاقه‌مندان و مستفیدان ایشان تسلیت می‌گوییم.

آن فقید سعید، دارای مکارم اخلاق و شیفته خاندان رسالت علیهم‌السلام _خاصه حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام- بود و سالیان متمادی از عمر شریف خویش را در راه نشر معارف نورانی اهل‌بیت علیهم‌السلام و پرورش طلاب و ارتباط و خدمت به آحاد مردم گذراند. از خداوند متعال برای ایشان رحمت و مغفرت و حشر با اولیای الهی را خواستاریم.

دفتر آیت الله العظمی شبیری زنجانی
@shobeiryzanjani

حضور در تشییع جنازه آیت الله صافی در یزد

به گزارش شفقنا، پیکر آیت الله محمدحسن قافی یزدی از اساتید حوزه علمیه یزد امروز از حوزه علمیه مصلی در خیابان قیام تا امامزاده جعفر (ع) یزد تشییع شد.

در این مراسم که نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه یزد، استاندار ، مسئولان، مردم و طلاب و روحانیون حضور داشتند، آیت الله ناصری امام جمعه یزد بر پیکر مرحوم آیت الله قافی نماز اقامه کرد.

_____________

◀️ سخنرانی

مجلس تعظیم شعائر اهل بیت علیهم السلام
مناسبت سالگرد خادم الحسین(ع) حاج سید جلال امامی میبدی و یادبود فرزندش مرحوم سید محمد امامی

◀️ میبد، بلوار امام خمینی، خ آیت ، مسجد جامع کوچُک

دوشنبه ۳۰ آبان تا پنج شنبه ۳ آذرماه ۱۴۰۱

💠 ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۱۵
پس از اقامه نماز مغرب و عشاء

💠 موضوع:
شرایط الگوپذیری از حضرت زهرا سلام الله علیها

◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼
گزارش محتوای منبرها در سایت نگاه تازه و کانال تلگرام و واتساپ
h-ansari.net

لینک پخش زنده در روبیکا
https://rubika.ir/menbar_ansari

_____________

۱۴۰۱/۸/۳۰ میبد. مجلس جناب آقای امامی. حسینیه کوچُک.

موضوع: شرایط الگوپذیری از حضرت زهرا سلام الله علیها.

با صلوات بر محمد و آل محمد و عرض ادب و احترام و آرزوی سلامتی برای جناب حجت‌الاسلام‌انصاری. 

استاد انصاری در شروع بحث بیان فرمودند که :«طبق روال سالیان گذشته، قبل از شروع ایام فاطمیه، مجالس خود را با موضوعاتی محور حضرت زهرا سلام الله علیها پیگیری کرده‌ام. موضوعی که برای این مجلس در نظر گرفته ام، در ارتباط با حضرت صدیقه کبری و شرایط الگوپذیری از این بانوی بزرگوار است. در مبحث الگو پذیری از حضرت زهرا نیازمند بیان این مقوله هستیم ؛ در این روزگاری که بخشی از جامعه، به جای آنکه تحت تاثیر کلام اهل بیت(ع) باشد، به گفتار و سخن و ضلالت هایی که دشمنان اسلام مشغولند،  وابسته شده و به آن افتخار می‌کند و به جای استفاده از الگوهای نورانی از این مجموعه خارج شده و به روش هایی که مربوط به دور افتادگان از راه خداست، مرتبط می شود، الگوپذیری از اهل بیت (ع) در چنین موقعیت هایی بیشتر زیر سوال می‌رود.  الان سالهاست که می بینیم، همین که بعضی افراد، مرتکب معاصی میشوند و رفتارهایی دین ستیزانه دارند عده ای ناآگاه ، به سرعت، دینداران، روحانیون، مراجع و فقها را زیرسوال برده و آماج  اعتراض کرده ودر نهایت بسیاری از  مراجع و روحانیون و علمای دین را مورد تاخت و تاز قرار می‌دهند. البته این که  از روحانیون در این باره بازخواست شود، یا توقع وجود داشته باشد که آنان امر به معروف و نهی از منکر مؤثر کنند، الآن مطلب مورد بحث نیست. بلکه بحث کنونی این است که این آدم ها متوجه نیستند که به صرف سخن گفتن روحانیت و امر به معروف و نهی از منکر و حتی آموزش در کلاس درس و آموزش در خانواده و از طریق والدین، حتی بکار گیری تعزیر و تنبیه، هیچ کدام نمی توانند علت تامه برای تربیت دینی افراد باشند و به تنهایی عامل قرار گرفتن آدمی در مسیر صحیح و هدایت یافتن انسانها نیستند. آنچه که در فرایند تربیت، مهم است اینکه، در خود فرد باید این دگرگونی و تغییر  حاصل شود. در روایاتی از اهل بیت(ع) آمده است:«الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : مَن لَم یَکُن لَهُ واعِظٌ مِن قَلبِهِ ، و زاجِرٌ مِن نَفسِهِ ، و لَم یَکُن لَهُ قَرینٌ مُرشِدٌ ، استَمکَنَ عَدُوُّهُ مِن عُنُقِهِ .

امام صادق علیه السلام : هر که واعظى قلبى و بازدارنده اى درونى و همدمى ارشاد کننده نداشته باشد، دشمنش بر گردن او سوار شود.(الامالی الصدوق،۷۱۱/۲۵۶)

الإمامُ علیٌّ علیه السلام : ألاَ و إنّهُ مَن لَم یَکُن لَهُ مِن نَفسِهِ واعِظٌ لَم یَکُن لَهُ مِن اللّه ِ حافِظٌ.( بحارالانوار ۴۵/۱۳۳/۴۱)

امام على علیه السلام : بدانید که هر کس واعظى درونى نداشته باشد، از جانب خداوند براى او نگهبانى نباشد.»

انسان باید در سینۀ خود واعظی داشته باشد و این یک امر درونی است.این روزها بعضی زبانشان به تاخت و تاز علیه دین و اهل بیت باز شده است و به اقسام مختلف مسئلۀ الگوپذیری را خطاکارانه، به منزلۀ مسئله‌ای بیرونی می دانند در حالی که علت اصلی انحراف و دوری از الگوهای الهی دین، در جای دیگریست. قرآن کریم زمانی که در مبحث الگوبرداری به پیامبر صلی الله علیه و آله می رسد می فرماید:«لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ لِمَنْ کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا. یقیناً برای شما در [روش و رفتار] پیامبر خدا الگوی نیکویی است برای کسی که همواره به خدا و روز قیامت امید دارد؛ و خدا را بسیار یاد می کند»(احزاب/۲۱،ترجمه: انصاریان).

خداوند در این آیه به طور صریح بیان میکند،  کسی که پیوسته به خدا و روز قیامت باور و اعتقاد داشته باشد، زندگی و اندیشۀ زیستۀ پیامبر(ص) برای او می تواند الگوی خوبی باشد در غیر این صورت چنانچه ایمان به خدا ندارد، نمی‌تواند در الگوپذیری از ایشان، روش خوبی نیز در پیش بگیرد».

 جناب استاد انصاری با بیان این مقدمه در ادامه به موضوع خود با عنوان «شرایط الگو پذیری از حضرت زهرا سلام الله علیها» پرداختند. ایشان در ادامه مباحث خود خاطرنشان ساختند بنابر این هر فردی نمی تواند از حضرت زهرا الگو بگیرد. در نتیجه با توجه به آیه ای که در بالا ذکر شد، اولین شرط برای الگو گیری انسان از شخصیت های بزرگ الهی، ایمان به خدا و قیامت ست. اگر ایمان به خدا و قیامت وجود نداشته باشد، نمی‌توان از شخصیت های عظیمی چون پیامبر(ص) و حضرت زهرا(س)  الگوبرداری کرد. ضعف در این ایمان ، سبب ضعفدر الگوپذیری می شود. حضرت زهرا خود مظهر عصمت، پاکی و نماینده تام عبادت خداوند و تجسم حقایق دین است و تمام وجودش تبعیت از فرامین دین است. فردی که توحید و معاد یا همان دو آموزه اساسی دین خدا را نشناسد، یا در شناخت آن دچار تزلزل باشد، چگونه می تواند از الگوی بی مانند حضرت زهرا ، سلام الله علیها ، در جهت تقوا و عبادت و پاکدامنی خودش الگو بگیرد؟

 قرآن در آیه خود صریح می فرماید که وجود پیغمبرش الگوی حسنه است، برای کسانی که ایمان به خدا دارند و به روز قیامت یقین دارند. اگر، به هر درجه ای از شدت و صعف، به دعوت اصلی پیامبر خدا، که توحید و معاد است ایمان نداشته باشند، یقیناً زندگی پیامبر و مدل و الگو و روش ایشان برای الگو پذیری در فرد کافر یا ضعیف الایمان، بی اثر خواهد بود.

همینطور در الگو پذیری و الگوگیری از حضرت فاطمه(س) باید شرط ایمان به خدا و قیامت، به صورت عقیده ای استوار، در افراد وجود داشته باشد تا بتوانند از این الگو به گونۀ درست بهره ببرند.

_____________
۱۴۰۱/۹/۱ میبد، مجلس آقای امامی، حسینیه کوچُک. شب دوم
موضوع: شرایط الگوپذیری از حضرت زهرا سلام الله علیها

با صلوات بر محمد و آل محمد و آرزوی سلامتی و توفیق روز افزون برای جناب حجت الاسلام انصاری.
عنوان موضوعی که جناب استاد انصاری برای جلسات پیش از فاطمیه انتخاب کرده‌اند در جهت آمادگی ذهنی مجالس مذهبی برای درک ایام فاطمیه و تعظیم .شعائر فاطمی است . در موضوع «شرایط الگوپذیری از حضرت زهرا سلام الله علیها»، علاوه بر بیاناتی که در جلسه قبل ایراد فرمودند در این جلسه نیز به ادامه بحث پرداختند. در ابتدای بحث  به شخصیت و جایگاه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها اشاره کرده و خاطرنشان ساختند، که فاطمه(س) سومین شخصیت بزرگ در مجموعه آفرینش است. پیامبر اکرم(ص) و امیرالمومنین(ع) و حضرت زهرا(س) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع)، پنج تنی هستند که مورد توجه خداوند بودند و خلقت نوری آنها قبل از همه در عوالم هستی اتفاق افتاده است و عالم وجود از فیض وجودی ایشان بهره برده و تمام عنایات و برکاتی که شامل حال بشر نیز شده است، به واسطه وجود این پنج نور مبارک است. این مطلب یکی از عقاید مهم شیعه و جزء اعتقادات شیعیان است.  حضرت فاطمه زهرا(س) دارای کرامات و فضایل بسیاری است. همانگونه که پیامبر بارها مسلمانان را از شخصیت و جایگاه او آگاه کرده است و احادیث اسلامی در این باره پر شمار است. بخشی از آیات قرآن درباره شخصیت ایشان نازل شده است. مانند سوره هل اتی(انسان)، که سوره ای است و برای عظمت یکی از فضائل وجود ایشان نازل شده است. اگر سوره های دیگری مانند سورۀ کوثر و ضحی، و آیات دیگری مانند آیه نور و آیه تطهیر و آیه اعطاء ، دربارۀ ایشان در قرآن نبود، همان سوره ها اتی برای نشان دادن عظمت و بزرگی جایگاه حضرت صدیقه کبری، کفایت می کرد. ولی در این روزگار، عقاید و اذهان برخی از جامعۀ شیعه را چنان به آفت شبهه ها تخریب کرده اند و می‌کنند که دچار تزلزل درباره حضرت زهرا(س) شده است.
اگر چه در گذشته و حال، بسیار شاهد بوده ایم که رفتارهای مردان و زنان جامعه به دور از الگوی فاطمی بوده است و با اینکه عوامل متعددی در این رویگردانی از الگوی زیبای زندگی حضرت زهرا(س) را می توان سراغ گرفت و بر شمرد، اما از میان همه عوامل، هدف پیکان اولین اعتراض و ایراد در مورد رفتارهای نابهنجار افراد در جوامع، شامل دینداران و روحانیون و فقها می شود، در حالی که چنین نگرشی از بنیان خطا و اشتباه است. زیرا ساختن انسان که از قبیل ریخته‌گری در صنایع نیست بلکه انسان، صاحب قلب و اراده است، و قدرت انتخاب دارد. خواه درست و خواه نادرست. اگر جز این بود، انسان هیچ گاه بیراه نمی رفت، در حالی که حتی در خانۀ پیامبران هم نمی شود انسان ها مثل هم باشند و از یک نوع رفتار و کردار برخوردار باشند. به طور نمونه در خانۀ حضرت محمد(ص) شخصیتی چون حضرت زهرا(س) وجود دارد و هم چنین شخصیتی چون عایشه، ام سلمه هست و حفصه … یا در میان خویشاوندان پیامبر اگر حمزه، سید الشهدای احد هست ، ابولهب نیز هست.
اگر اینگونه فرض کنیم که انسان ها در مواجهه با هدایت ، همانند و در تربیت، شبیه به هم باشند، اساساً در تربیت الهی ، راهی به خطا رفته ایم. اصل مسئله که ما در مورد آن به خطا دچار شده ایم، این است که توقع داریم وقتی الگو نشان دادیم، همه در برابر آن کرنش کرده و مشابه الگو رفتار کنند، در حالیکه این یک باور اشتباه و خطا است. الگوپذیری و الگوبرداری ،شرایطی دارد و برای الگو گرفتن از خوبان شرط‌هایی مهم وجود دارد.
استاد انصاری  اولین شرط این الگوبرداری را با تمسک به آیه ۲۱ در سورۀ  احزاب بیان فرمودند. در این آیه آمده است:«لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ لِمَنْ کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا» و بر طبق این آیه، فردی میتواند از شخصیت بزرگی چون پیامبر(ص) الگو بگیرد، که پیوسته آرزوی دیدار خدا و امید به روز قیامت را داشته باشد و با این شرط و قبول آن و ایمان به توحید و معاد، می تواند از الگوی بزرگی چون حضرت محمد(ص) بهره مند شود در این آیه از یک فعل استمراری استفاده شده است، برای اینکه پیوستگی و امید داشتن به دیدار خدا و باور به روز قیامت را نشان دهد و این اولین شرط برای پذیرفتن و بهره بردن از الگوی وجودی حضرت محمد مصطفی است. پس اگر بانویی بخواهد از حضرت زهرا(س)  الگو بگیرد باید شرط اول را فراهم کند. زنان ناامید از خدا و مایوس از روز واپسین، نمیتوانند نسبتی با حضرت زهرا داشته باشند و از شخصیت ایشان الگو برداری کنند.

دومین شرط برای الگوپذیری نیز در همین آیه بیان شده است. آنجا که خداوند می فرماید کسی که میخواهد از پیامبر الگو بگیرد باید اهل ذکر کثیر باشد:«وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا». باید به این نکته توجه داشت، شخصی که اهل غفلت نیست، با یاد خدا مانوس است. یکی از مصادیق عالی یاد خدا، نماز است و فردی که نسبت به نماز کاهل باشد نمی‌تواند به این وادی راه پیدا کند. مصداق دیگر ذکر کثیر، تسبیحات حضرت زهرا است. از امام صادق علیه السلام پرسیدند، «مصداق ذکر کثیر که در قرآن به آن امر شده است، چیست؟ و حضرت فرمودند: مصداق ذکر کثیر تسبیحات حضرت زهرا است.».  بی‌دلیل نیست که اهل بیت می فرمایند: ما فرزندان خود را از پنج سالگی به خواندن نماز و از هفت سالگی به ذکر تسبیحات حضرت زهرا مواظبت میکنیم. پس این نکته قابل تأمل است که ذکر تسبیح حضرت زهرا(س)، ذکر کثیر است.
با توجه به شرط دوم در جهت الگوبرداری، شخصی میتواند زهرا(س) را الگوی زندگی خود انتخابا کرده و از آن استفاده کند که بسیار اهل ذکر خدا باشد. اقامه نماز کند و به نمونۀ عالی ذکرکثیر که تسبیحات حضرت زهرا است، عامل باشد. بنابر این، اهل غفلت نمی توانند از حضرت زهرا در الگوی گیری و پذیرش الگو به درستی بهره ببرند و از شخصیت آن بانوی بزرگ ، بهره کامل ببرند، زیرا زهرا حقیقت ذکر و تجسم عالی معناست و کسی که از حقیقت ذکر و درک عالم معنا دور افتاده باشد امکان قرابت و نزدیکی با جلوه های زندگی آن بانوی مقدس را به درستی نخواهد یافت.

_____________

۱۴۰۱/۹/۲ میبد، مجلس آقای امامی، حسینیه کوچُک. شب سوم

موضوع: شرایط الگوپذیری از حضرت زهرا سلام الله علیها. 

با صلوات بر محمد و آل محمد و آرزوی سلامتی و طول عمر برای جناب حجت‌الاسلام‌انصاری. 

در سومین شب از مجلس مرحوم خادم الحسین، جناب آقای امامی، حجت‌الاسلام‌انصاری در ابتدای منبر، پس از نام خدا و یاد یار غایب از نظر، به یکی از مهمترین مناسک و مراسم، برای پاسداشت، گرامیداشت و شوکت اهل بیت(ع) اشاره فرمودند، و آن تعظیم شعائر اهل بیت(ع) علی الخصوص تعظیم شعائر فاطمی است. ایشان با تاکید بر تعظیم این شعائر و ذکر اهمیت آن،  بر این مطلب تاکید کردند، که مردم در برپایی مراسم فاطمی کوتاهی نکنند و خود و دیگران را ملزم بدانند که برای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، کاری انجام بدهند. با یادآوری و اقدام برای برپایی مراسم، حتی یادآوری به اهل خانه و اقدام در داخل خانه ها، به تعظیم شعائر فاطمی اهتمام بورزند. 

در ادامه، استاد به موضوع اصلی جلسه ، «شرایط الگوپذیری از حضرت زهرا(س)» گفتند «الگوپذیری از حضرت زهرا و الگو برداری از شخصیت عظیم الهی و معنوی ایشان فقط مختص زنان در جامعه امروز یا دیروز نیست، بلکه تمام مردان و زنان جامعه در همۀ اعصار و قرون می توانند از شخصیت و روش و سیرۀ حضرت زهرا(س) الگو برداری کنند و این تفکر اشتباهی است، که فقط زنان میتوانند از حضرت زهرا الگوبرداری کنند. در حالیکه مردان نیز می توانند از شخصیت این بانوی بزرگوار، در شجاعت، سخاوت، حلم و بردباری، اهتمام برای امور مسلمانان، ادب، تواضع و بسیاری از خصایص معنوی و الهی ایشان، الگوبرداری کنند. اما الگوبرداری از شخصیتهای اهل بیت(ع)، علی الخصوص از حضرت زهرا(س) شرایطی دارد».

جناب استاد انصاری در جلسات قبل دو شرط از شرایط الگوبرداری را با توجه به آیۀ ۲۱ از سوره احزاب، ذکر فرمودند. شرط اول اینکه اگر کسی میخواهد از الگوی حضرت زهرا تبعیت کند، باید به خدا و روز قیامت امیدوار باشد. شرط دوم، اینکه استفاده کننده و تاثیرپذیرنده از الگوی حضرت زهرا باید کثیرالذکر باشد. باید اهل نماز باشد. زیرا نماز جلوه ای از یاد خداوند است.  زبانش با حمد  و یاد خداوند همراه باشد، یاد خدا یعنی اینکه در شب و روز و در لحظات زندگی خود، به یاد خدا باشد و خدا را در نظر بگیرد و برای تمام امورات خود به خداوند توکل کند. انسانی که، ساعت ها و روزها و شبهایش بگذرد، ولی یاد خدا نکند، نمی تواند از الگوی حضرت زهرا بهره برداری کند. به اندازه ای این شرط مهم است که خداوند در آیه ای فرمود:«فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَذِکْرِکُمْ آبَاءَکُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِکْرًا . پس خدا را آن گونه که پدرانتان را یاد می کنید یا بهتر و بیشتر از آن یاد کنید»(۲۰۰/بقره، ترجمه: انصاریان). خداوند در این آیه به طور صریح از بندگان خواسته است که لااقل، به اندازه ای که از پدر هایتان یاد می کنید، از من یاد کنید. یاد خدا، سراسر خیر و برکت و افاضه است. کسانی که از یاد خدا دور باشند، انسانهای غافلی هستند، که درهای رحمت الهی بر روی آنها بسته می‌شود. اینگونه آدمها راهی به بهره بردن کامل از وجود حضرت فاطمه(س) ندارند.

 و اما سومین شرط که جناب استاد در الگوپذیری و الگوبرداری، بیان کردند، مبتنی بر استنباط از یکی از آیات  سوره مبارکه ممتحنه است. آنجا که می فرماید:«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ قَدْ یَئِسُوا مِنَ الْآخِرَهِ کَمَا یَئِسَ الْکُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ. ای کسانی که ایمان آورده‌اید! با قومی که خداوند آنان را مورد غضب قرار داده دوستی نکنید؛ آنان از آخرت مأیوسند همان‌گونه که کفار مدفون در قبرها مأیوس می‌باشند!»(۱۳/ممتحنه، ترجمه: مکارم شیرازی)

متن آیه نشان میدهد که خداوند بر کسانی که غضب کرده، آنهایی هستند که به روز قیامت امیدوار نیستند و به آن باور ندارند. این ویژگی در شرط اول که از سوره احزاب استفاده می شد نیز آمده بود. با این تفاوت در آنجا مایوس بودن از آخرت در خود مخاطبان مقصود بود و در اینجا(سوره ممتحنه) از دوستی با کسانی که امیدی به آخرت ندارند نهی می کند.  بنابر این برای الگو پذیری از حضرت زهرا(س) این شرط سوم که «ترک دوستی و دلدادگی با ناباوران به آخرت» لازم است. در اینجا غضب خدا بر آنان امر مهمی است اما به خودی خود قابل تشخیص نیست. چون در دنیا، امری ظاهری نیست پس باید غضب و خشم خداوند بر آنها را با نشانه ها بفهمیم. و نشانه غضب خداوند این است؛ «مردمی که خدا بر آنها غضب کرده است، نسبت به آخرت مایوس هستند» . بهره این ترتیب ، شرط سوم خاطر نشان می‌سازد، که اگر کسی بخواهد از الگوی اهل بیت و حضرت زهرا الگوپذیری کند، باید مواظبت کند که با هر کسی دوستی نکند و به او دل ندهد. البته این فرمان به دوستی نکردن به این معنا نیست که ترک خوبی کند. یا با انسانها به تلخی ، زشتی و بدرفتاری… برخورد کند که این خود از تعالیم دینی و الهی ما به دور است. ولی فرد دیندار باید در نظر داشته باشد، که شیفتگی و دوستی با مغضوبینِ درگاه خداوند باعث میشود، از بهره های معنوی، از الگوهای عظیم الهی و اولیای الهی باز بماند. فریفتگی به اندیشه و تفکر خداناباور و منکر قیامت و چهره های شاخص آن در عرصه های اجتماعی و ساحت زندگی، در روزگار ما به شدت رواج دارد و تبدیل به نوعی بیماری اندیشگی و الگویی شده است. آیا کسانی که فریفته افکار ملحدانه و شخصیت های مایوس از آخرت شده اند می توانند فرصت الگوگیری مناسب و ارجمندی از زندگی و افکار و روشهای عالی الهی و انسانی حضرت صدیقۀ کبری فاطمه زهرا، سلام الله علیها ، داشته باشند؟ و آیا گناه دور ماندن آنان از مدل زندگی فاطمه(س) فقط بر عهده مجریان حکومت و مبلغان شریعت است؟! در حالیکه خودهاشان با الگوی فکر و زندگی آن بانوی بزرگ، فاصله های نجومی داشته اند؟

به امید آنکه انسان  بتواند هر چه بیشتر و بهتر در راه تعالی روح و اعتلای معنویت از این الگوهای عظیم معنوی، نهایت فیض و بهره  را ببرد.

_____________

۱۴۰۱/۹/۳ میبد، مجلس آقای امامی، حسینیه کوچُک، شب چهارم. 

موضوع: شرایط الگوپذیری از حضرت زهرا سلام الله علیها.

 

با صلوات بر محمد و آل محمد و عرض ادب و سپاس فراوان از جناب حجت الاسلام‌انصاری. 

در شب پایانی از مجلس، استاد انصاری پس از یادآوری و بیان سه شرط در شب‌های گذشته، برای شروط الگوپذیری از شخصیت حضرت زهرا سلام الله علیها ،شرط چهارم را نیز بیان فرمودند. سه شرط گفته شده شامل

۱- کسی که میخواهد از الگوی حضرت زهرا تبعیت کند باید امیدوار به خدا و روز قیامت باشد.( برگرفته از آیه ۲۱ احزاب)

۲-استفاده کننده و تاثیرپذیرنده  از الگوی حضرت زهرا، باید اهل ذکر باشد به بیان دیگر کثیرالذکر باشد.( برگرفته از آیه ۲۱ احزاب)

۳- فردی که میخواهد از الگوی حضرت زهرا الگو برداری کند، نباید جزء مردمی باشد، که خداوند بر آنها غضب کرده است و اینها کسانی هستند که به روز قیامت امیدوار نیستند و یاس در قلوب شان لانه کرده است. خداوند می فرماید به این گونه انسان ها دلداده و فریفته نشوید، آنهایی که از آخرت مایوس هستند. اینگونه افراد نمی توانند الگو بگیرند، زیرا تمام خطوط زندگی شان را به شیوۀ غیر الهی برداشته اند.(برگفته از آیه ۱۳ ممتحنه).

قرآن در آیه قبل (آیه ۱۲ از همین سوره ممتحنه) واقعیت دعوت پیامبر(ص) را بسیار زیبا بیان فرموده است که شامل مفاد بیعت پیامبر با زنهای مسلمان است. آنجا که زنها با پیامبر بیعت کردند بر این مبنا که مانند عهد جاهلیت،عامل فساد و تباهی نباشند. «بدین شرط که هیچ کس را با خدا شریک نکنند و دزدى نکنند و زنا نکنند و فرزندان خود را نکشند و فرزندى را که از آن شوهرشان نیست به دروغ به او نسبت ندهند و در کارهاى نیک نافرمانى تو نکنند، با آنها بیعت کن». بعد از آن خداوند خاطرنشان می سازد، هنگامی که بیعت کردید دیگر فریفته دیگران نشوید چون در عصر پیغمبر، برخی از گمراهان، دوباره هوادار و شیفته رفتارهای دوران جاهلیت می شدند. 

می دانیم که امروز آن جاهلیت به وضع جدیدی در دوران کنونی ظهور و بروز پیدا کرده است. اخلاق و زندگی غربی، پوشش و آرایش و روابط نامشروع، هر روز در حال گسترش است. پس در این زمینه، جامعه شیعه در تربیت فرزندان و خانواده، باید بسیار دقت عمل و دقت نظر داشته باشد. زیرا طبق فرموده قرآن ، همواره کسانی برای گسترش بی دینی های خودشان هزینه می کنند تا مردم را از راه پاکی و ایمان، گمراه کنند و در نتیجه تمام مبانی دینی را به سخره می گیرند.(آیه ۳۱ سوره لقمان) چنین افرادی شرط الگو پذیری را به هیچ وجه ندارند.

۴- شرطهای اول تا سوم از قرآن ذکر شده بود اما شرط چهارمی که جناب استاد بیان کردند، از سنت شیعی و از منبع ارزشمند نهج البلاغه است. آنجا که حضرت امیر در نامه ۴۵ نهج البلاغه بیان فرمودند:«و من کتاب له علیه السلام إلى عثمان بن حنیف الأنصاری و کان عامله على البصره و قد بلغه أنه دعی إلى ولیمه قوم من أهلها فمضى إلیها قوله

أَمَّا بَعْدُ یَا اِبْنَ حُنَیْفٍ فَقَدْ بَلَغَنِی أَنَّ رَجُلاً مِنْ فِتْیَهِ أَهْلِ اَلْبَصْرَهِ دَعَاکَ إِلَى مَأْدُبَهٍ فَأَسْرَعْتَ إِلَیْهَا تُسْتَطَابُ لَکَ اَلْأَلْوَانُ وَ تُنْقَلُ إِلَیْکَ اَلْجِفَانُ وَ مَا ظَنَنْتُ أَنَّکَ تُجِیبُ إِلَى طَعَامِ قَوْمٍ عَائِلُهُمْ مَجْفُوٌّ وَ غَنِیُّهُمْ مَدْعُوٌّ فَانْظُرْ إِلَى مَا تَقْضَمُهُ مِنْ هَذَا اَلْمَقْضَمِ فَمَا اِشْتَبَهَ عَلَیْکَ عِلْمُهُ فَالْفِظْهُ وَ مَا أَیْقَنْتَ بِطِیبِ وُجُوهِهِ فَنَلْ مِنْهُ أَلاَوَ إِنَّ لِکُلِّ مَأْمُومٍ إِمَاماً یَقْتَدِی بِهِ وَ یَسْتَضِی‏ءُ بِنُورِ عِلْمِهِ . نامه‏اى از آن حضرت ( علیه السلام ) به عثمان بن حنیف که عامل او در بصره بود ، وقتى که شنید به مهمانى قومى از مردم بصره دعوت شده و به آنجا رفته است .

اما بعد . اى پسر حنیف به من خبر رسیده که مردى از جوانان بصره تو را به سورى فرا خوانده و تو نیز بدانجا شتافته‏ اى . سفره‏اى رنگین برایت افکنده و کاسه‏ ها پیشت نهاده . هرگز نمى ‏پنداشتم که تو دعوت مردمى را اجابت کنى که بینوایان را از در مى ‏رانند و توانگران را بر سفره مى ‏نشانند . بنگر که در خانه این کسان چه مى‏ خورى ، هر چه را در حلال بودن آن تردید دارى از دهان بیفکن و آنچه را ، که یقین دارى که از راه حلال به دست آمده است ، تناول نماى .

بدان ، که هر کس را امامى است که بدو اقتدا مى ‏کند و از نور دانش او فروغ مى ‏گیرد». جناب استاد انصاری به بند الگوگیری از امام علیه السلام استشهاد کرده و به این فراز از این نامه اشاره فرمودند، که  شرط چهارم،  استضائه با همان روشنی گرفتن از علوم اولیای خداست. نمی توان تصور کرد فردی ادعا داشته باشد که از افکار و اندیشه ها و باورها و بسیاری از رفتارهای خود از اهل بیت(ع) و حضرت زهرا(س) الگو گرفته است، اما استضائه‌ای از انوار آن حضرات نبرده باشد. چه بسیار افرادی که ادعای روشنفکری در دین و یا دین شناسی و بلکه آگاهی می کنند ولی با همراهی با ملحدان خود را از اقتدا به اهل بیت(ع) محروم می کنند. به قول شیخ بهائی ؛ چند خواندی حکمت یونانیان/ رو بخوان تو حکمت ایمانیان. شرط امیرالمومنین در این نامه این است که اگر پیروان و مأمومین، روشنی از امام و پیشوای معصومشان نگیرند، نمی توانند به او اقتدا کنند. آن که پیرو حضرت علی(ع) است باید از نور علی(ع) روشنایی بگیرد. جامعه ای که خطبه های حضرت زهرا(س) را شنید، راه او، گفتار او، فقه او و  بسیاری از انوار الهی او را دید، اما از آن بهره نبرد، از جهت معرفت، انسان هایی تهیدست ، تشنه و گدایانی هستند که تکیه آنان به افکار یکدیگر نیز، مصداق «کوری عصا کش کور دگر شود» میشود. 

سخن پایان و نتیجه گیری از بحث شرایط الگوپذیری از حضرت زهرا سلام الله علیها، این است که پیروی از الگوی پیشوایان الهی، متوقف بر اراده فردی است که الگو طلب می کند. زیرا بر اساس معارف دینی، و قطعیات قرآن، هر فردی، مسئول اعمال و رفتار خویش است و باید بداند که بر طبق آیه:«وَلَا تَزِرُ وَازِرَهٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ .هیچ گنهکاری بار گناه دیگری را بر دوش نمی‌کشد».(۱۸/فاطر، ترجمه: مکارم شیرازی) با او رفتار و محاسبه خواهد شد. آیات قرآن بیان می‌کند که در قیامت، کس دیگری را به جای او محاسبه نمی کنند. پس باید هر فردی با فراهم کردن شرایط الگوبرداری برای زندگی و دقت نظر کردن در تربیت دینی و معنوی خویش، به روش درست و پسندیده برای اعمال و رفتار خود دست یابد و در استواری پایه‌های ایمان و اعتقادات خود، بر اساس مدل عالی و الگوی پسندیده اهل بیت(ع) به ویژه حضرت فاطمه زهرا(س) تلاش کند.

_____________

منبرهای آذرماه ۱۴۰۱

_____________

◀️ سخنرانی

مجلس تعظیم شعائر اهل بیت علیهم السلام

◀️ میبد، بلوار قاضی میرحسین، محله علی آباد ، منزل جناب سید جواهری

پنج شنبه ۳ آذرماه ۱۴۰۱

💠 ساعت ۱۹ تا ۱۹:۴۵
پس از اقامه نماز مغرب و عشاء

💠 موضوع:
      سه‌گانه ای در تربیت دینی که دولبه و دو کاربردی است.
◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼◼
گزارش محتوای منبرها در سایت نگاه تازه و کانال تلگرام و واتساپ
h-ansari.net

لینک پخش زنده در روبیکا
https://rubika.ir/menbar_ansari

_____________

۱۴۰۱/۹/۳، میبد، مجلس آقای جواهری. 

موضوع: سه امر مهم و دوگانه در تربیت دینی.

 

با صلوات بر محمد و آل محمد و آرزوی توفیقات روز افزون برای جناب حجت‌الاسلام‌انصاری. 

در این جلسه جناب استاد به یک موضوع تربیتی و البته بسیار قابل تأمل در حوزه روانشناسی دینی و علوم اجتماعی پرداختند، که امروز جای بحث و زمینۀ کاربرد و تعامل بسیاری در بین افراد جامعه دارد. شاید کمتر در بین نسل‌های امروزی و مجالس دینی و حتی جوامع علمی- پژوهشی در مورد اینگونه موضوعات، به صورت مستقل، سخنی به میان آمده باشد. در روزگار ما، چنان انسانها به انواع بازی‌های زمانه و مسائل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و حتی فرهنگی دچار شده اند که تربیت دینی و نقش و جایگاه آن تا حدودی به فراموشی سپرده شده است. در حالیکه تربیت دینی و پرداختن به آن یکی از ارکان مهم رشد و تعالی در شخصیت انسان هاست که متاسفانه در نسل امروز جامعه ایرانی، کم و بیش، مورد کم مهری و بی توجهی واقع شده است. 

به هر حال، جناب استاد بحث خود را اینگونه آغاز کردند:« قصدم از بیان «سه امر مهم  ولی دوگانه در تربیت» با اشاره به بخشی از امور تربیتی موجود در دین اسلام به ویژه «مذهب تشیع» است. اساس دین بر هدف تربیت استوار است و مذهب برای تربیت انسان ها است، تا آنجا که پیش از آنکه جامعه، سیاست و روابط بشری مدنظر باشد، تربیت آدمها هدف اصلی است. به همین جهت خداوند نام کتابش را می گذارد کتاب هدایت و دین برای هدایت بشر معرفی می کند. به همین گونه، مذهب نیز برای تربیت بشر آمده است. بر این اساس ، دین، منشور هدایت و تربیت است تا به جامعه شکل بدهد و جامعه را با این مقوله ها به سامان برساند. 

سه امر مهمی که اکنون در مقوله امور تربیتی دینی مدنظر است، عبارتند از محبت، معاونت و رضایت. اولین مسئله، مسئله محبت است، عشق است و علاقه مندی وافر. عشق امر مهمی در مسئله تربیت و البته یک امر دوگانه است، یعنی مانند سکه دو رو دارد و یک بحث دولبه است که در امر تربیت تا حد زیادی کار آمد است. عشق و محبت یک امر دوگانه است که می‌تواند هم تعالی بخش باشد و هم تنزل بخش. در این باره پیامبر فرمودند: «مَنْ اَحَبّنا کانَ مَعَنا یَومَ القیامَهِ وَ لَوْ اَنَّ رَجُلاً اَحَبَّ حَجَراَ لَحَشَرَهُ اللهُ مَعَه؛ هر که ما را دوست بدارد روز قیامت با ما خواهد بود. حتی انسان اگر سنگی را دوست بدارد خداوند او را با همان سنگ محشور می کند». این روایت نشان می‌دهد که محبت تعیین کننده، اما دارای کارکرد دوگانه است. اگر عشق در جهت درست، اتفاق بیفتد، می تواند از آن نتایج خوبی نتیجه گرفته شود،. بنابر این مهم است که عشق به چه چیزی یا چه کسی باشد. مثلا عشق به اهل بیت(ع) انسان را به درجه ای عالی از تعالی و رشد می رساند.

خوب خوبی را کند جذب این بدان / طیبات و طیبین بر وی بخوان

در جهان هر چیز چیزی جذب کرد / گرم گرمی را کشید و سرد و سرد

قسم باطل باطلان را می‌کشند / باقیان از باقیان هم سرخوشند

ناریان مر ناریان را جاذب‌اند / نوریان مر نوریان را طالب‌اند(مثنوی)

همچنانکه عشق به چیزهای باطل و منفی چنان در رشد شخصیت فرد تنزل و افول ایجاد می‌کند که می‌تواند انسان را به بدبختی و گمراهی دچار سازد. محبت اگر در جهت صحیح و الهی باشد، فرد را آسمانی می‌کند و در غیر این صورت دوزخی بیش در انتظار او نیست. به همین گونه ، عشق به خداوند انسان را به مقامات بالا می رساند.»

 «دومین مورد در این امور سه گانه عبارت است از معاونت و یاری کردن. معاونت و یاری کردن به تنهایی امری مؤثر و تأثیرگذار است که در قرآن نیز به آن اشاره شده است. در آنجا که می فرماید:«وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ. و یکدیگر را بر انجام کارهای خیر و پرهیزکاری یاری نمایید، و یکدیگر را بر گناه و تجاوز یاری ندهید؛ و از خدا پروا کنید که خدا سخت کیفر است».(۲/مائده، ترجمه: انصاریان ).

بر طبق همین آیه،  یاری رساندن، اگر در جهت منفی و به دشمنان و حتی در گسترش ظلم و ستم و برای تعدی به وجود انسان ها و هتک حرمت آدمی باشد، نه تنها پسندیده نیست بلکه بسیار ناپسند و اثرات بسیار سوئی دارد. یاری رساندن یکی از آن امور دوگانه و دو لبه ای است، که در هر کجا پسندیده نیست، ممکن است این یاری و معاونت در راه ظلم باشد،اما یاری و معاونت در جهت تقوا و نیکی بسیار امری پسندیده است. پس اموری چون معاونت نیز می‌تواند یک امر دولبه و دوگانه باشد همان گونه که  قرآن امر کرده است تا انسانها در تقوا به یکدیگر و نیکی با یکدیگر معاونت و یاری داشته باشند،اما در راه غلط و در  مسیر بی هدف کنار بکشند و یاری نکند. این دو امر  در تربیت دینی بسیار مهم است».

سومین امری که در تربیت دینی، نقش اساسی دارد و جزء امور دوگانه محسوب می شود، رضایت است که به علت تنگی وقت در این مجلس بیان نشد و شرح آن موکول به جلسات بعد شد و ان شاءالله  جناب استاد انصاری در جلساتی دیگر به ادامۀ آن خواهند پرداخت.

_____________

کانال واتساپ؛

https://chat.whatsapp.com/FgKYbi1lkbDJomrcfXNczW